Het jaar 2008 zal in de popencyclopedie worden bijgeschreven als het jaar van de ‘vrouwenpop’. Onder aanvoering van Amy Winehouse, Duffy en Adele maakten we kennis met een nieuwe generatie zangeressen, barstend van zelfvertrouwen. In de slipstream bevindt zich de Rotterdamse Sabrina Starke. “Ik kan me geen plaat zonder liefdesliedjes voorstellen.”

Sabrina Starke houdt het simpel

Op verzoek van Sabrina Starke vindt het interview plaats in De Groene Passage. Meer bepaald in de drukke lunchroom van het ‘Mens- en Milieuvriendelijk Winkelcentrum’ onder de rook van de Piet Bloms kubuswoningen in hartje Rotterdam. Het is twaalf uur ’s middags en de dagvoorraad biologisch verantwoorde appeltaart is bijkans op. Starke houdt niet alleen van eerlijk eten, maar ook van eerlijke liedjes. Een van de songs op haar debuutalbum Yellow Brick Road heet dan ook Keep it simple.
“De zeggingskracht van Tracy Chapmans Fast car spoorde me aan om gitaarles te nemen. Chapman is echt. Het is een puur liedje dat me altijd is bijgebleven.” Met die gitaar legde Starke begin vorig jaar de basis voor Do for Love, haar succesvolle eerste single. “Ik had het refrein en een stukje van een couplet geschreven. Maar het liedje had nog geen duidelijke kop en staart. Samen met een bevriende bassist heb ik het verder bijgeschaafd.” De demo gaf ze vervolgens in handen van Chris Kooreman en Edo Plasschaert van producersduo Beat Royalty die het nummer in een jaren zestig souljasje, compleet met blazers, strijkers en een dameskoortje. Echo’s van de eertijdse ‘perfecte zondagochtendpop’ van Dusty Springfield.
Zo gaf Beat Royalty het beslissende zetje tot de totstandkoming van het album. Starke: “Vanaf het moment dat ik hun bewerking hoorde, wist ik dat we de juiste sound hadden gevonden.” Starkes geluid, een mix van soul, jazz, folk en R & B, ligt in het verlengde van succesvolle zangeressen als Duffy, Adele, Gabrielle Cilma en Lykke Li. Samen met Giovanca is ze de opvallendste Nederlandse vertegenwoordigster van deze retro-soul trend.
Het label ‘vrouwenpop’ suggereert dat hun succes het resultaat is van een vooropgezet plan. Misschien is de tijd na door tv-programma’s gehypte idols en stars wel rijp voor echte zangeressen met persoonlijke liedjes. Starke drukt in elk geval een eigen stempel op haar plaat als (mede)componist, producer en tekstschrijver. Een doeltreffende presentatie van Do for Love in het tv-programma De Wereld Draait Door wekte de interesse van het befaamde jazzlabel Blue Note, dat haar plaat uitbracht. De mond-tot-mondreclame via websites als Myspace en Hyves gaf het laatste zetje om van haar debuutsingle een hit te maken.
Dat Dionne Warwick haar vorig jaar vroeg voor het voorprogramma van haar concert in de Amsterdamse RAI, voelde ook als een moment van erkenning. “Ze had mijn muziek echt beluisterd, want Warwick wil ieder voorprogramma persoonlijk goedkeuren.” Do for Love is eigenlijk een eenvoudig liefdeslied. “Liefdesliedjes horen er voor mij altijd bij. Ik kan me niet voorstellen dat ze bij mij ooit zullen ontbreken.” Tegelijkertijd loopt ze niet weg voor maatschappelijke thema’s. Tracy Chapman blijft een inspiratiebronnen als Tracy Chapman, net als Lauryn Hill en Amos Lee, die ook een heldere boodschap in hun teksten stoppen. “Ik heb daar respect voor. Iemand moet het doen. Er wordt al meer dan genoeg gezongen over snel geld verdienen.”
Starke leerde de laatste jaren een belangrijke les. “Probeer het maximale uit je mogelijkheden te halen. Leer van je fouten en blijf je als mens altijd ontwikkelen.” Dat gegeven verwerkte ze in Yellow Brick Road, het sleutelnummer en titelsong van haar cd. ‘These yellow bricks have brought me this far / Can’t believe it but I’m finally here/ Been walking down this road like a lost child / Feeling so alone but now I found home’, schrijft ze. Zonder expliciet te verwijzen naar een concrete gebeurtenis, wordt duidelijk dat ze een moeilijke periode heeft overwonnen. “Alles wat ik hierin heb geleerd, vormt uiteindelijk de voedingsbodem en inspiratie voor de andere songs op de plaat.” Ze merkt dat veel luisteraars zich herkennen in dit verhaal. “Iedere keer als we het spelen, zie ik dat enkele mensen moeten janken. Kennelijk koppelen mensen mijn verhaal aan hun eigen situatie.”

Sabrina Starke speelt op 13 februari in De Nieuwe Nor in Heerlen, op 5 maart in De Effenaar in Eindhoven en op 7 maart in Cultureel Podium Roepaen in Ottersum.