Meesterverteller Jacques Vriens transformeert een klassiek sprookje tot een hedendaags verhaal met humor en een actuele moraal. En speelt ook nog de goede fee. DOOR EDO DIJKSTERHUIS

Een braaf meisje, twee valse secreten van stiefzusters, de uitnodiging voor een bal, een prins en een glazen muiltje. Iedereen herkent in deze ingrediënten het sprookje van Assepoester. Het verhaal zit diep verankerd in ons collectief geheugen.

Assepoester is een van de klassieke sprookjes die Jacques Vriens een 21ste-eeuwse update gaf in zijn bundel Grootmoeders grote oren. De kinderboekenschrijver moderniseerde het taalgebruik maar maakte de toon ook lichter. Als het even spannend of eng wordt, volgt er meteen een grap. Vriens’ tekst vormt nu de basis voor de theatervoorstelling Assepoesters, Assepesters bedoeld voor kinderen van 5 tot 105 jaar.

Met deze voorstelling kiest philharmonie zuidnederland ervoor haar eerste lustrum te vieren met een familieconcert. Het orkest speelt de beroemde muziek die Sergei Prokofiev componeerde voor een ballet over Assepoester. Op het podium staan nu echter geen dansers maar vier acteurs van de Sittardse theatergroep Het Laagland.

Die combinatie verraadt al dat deze Assepoester geen traditionele, rechttoe-rechtaan voorstelling is. Vriens komt weliswaar als een klassieke verteller het podium op maar hij heeft zijn ‘Er was eens…..’ amper uitgesproken of hij wordt al in de rede gevallen door de klierende stiefzusters. Even later glijdt hij naadloos in de rol van Assepoesters vader, die op reis moet en zijn dochter nietsvermoedend achterlaat bij zijn nieuwe vrouw en haar monsterlijk kroost. En hij speelt ook nog de goede fee – want ja, in tijden van genderneutrale paspoorten en verschuivende rolpatronen kan een fee best een man zijn.

Anders dan in de meeste sprookjes zijn de personages niet van bordkarton. Ze hebben karakters, eigenaardigheden en zelfs een naam. Zo heet Assepoester in deze versie Elsje en verandert ze van bedeesd meisje in een assertieve jongvolwassene. Haar prins, daarentegen, is een aardstwijfelaar, die zich in een monoloog beklaagt over keuzestress op de dansvloer. En van Assepoesters plaaggeesten is er een duidelijk slimmer dan de ander, wat ook weer zorgt voor onderling gekibbel.

Dat de stiefzusters zichzelf ‘de Assepesters’ noemen geeft de traditionele ‘moraal van het verhaal’ een actuele draai. Want onrechtvaardigheid wordt uiteindelijk bestraft en de pesters trekken aan het kortste eind. Aan het ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’ heeft Vriens niets veranderd.

Familievoorstelling Assepoesters Assepesters. philharmonie zuidnederland met dirigent Arjan Tien, verteller Jacques Vriens, regie Joris Nassenstein en Lennart Monaster. Dirigent Arjan Tien. In samenwerking met Jeugdtheatergezelschap Het Laagland. Van 28 maart (Theater aan het Vrijthof) t/m 18 april (Theater Heerlen). philhamoniezuidnederland.nl, hetlaagland.nl, jacquesvriens.nl