PAUL VAN DER STEEN gaat (voor de laatste keer) op berenjacht in de wereld van kunst en cultuur.
De Tour de France zou eigenlijk rond deze tijd van start gaan. Geen la Grande Boucle betekent geen stortvloed aan bijnamen die benadrukken dat van coureurs die ze dragen wordt verlangd dat ze beestachtig afzien.
Zo gaan wielerkampioenen door het leven als de Buffel (Guido Bontempi), de Adelaar van Toledo (Federico Bahamontes), de Vlinder van Maastricht (Tom Dumoulin), de Das (Bernard Hinault), de Haai van Messina (Vincenzo Nibali) en de Beer van Bern (Fabian Cancellara).
Bijnamen zijn niet per se voor eeuwig. In zijn Ajax-tijd ging de volslanke keeper Piet Schrijvers door het leven als de Beer van de Meer. In Zwolle met een kwalitatief mindere verdediging voor zich werd dat al snel het Lek van PEC. Auw!
Veel berenbijnamen verwijzen begrijpelijkerwijs naar de kracht en het imposante van het dier. Buiten de sport kan het ook een verwijzing naar knuffelbeesten en kinderhelden zijn.
Thijs Wöltgens in 1979. Fotocollectie Anefo. Auteur Rob Bogaerts / Anefo
Zijn hoge aaibaarheidsfacor leverde PvdA-politicus Thijs Wöltgens (1943-2008) de bijnaam Beertje Colargol op, naar de hoofdpersoon uit een poppenserie uit de jaren zestig en zeventig. Maar het bourgondische en de bonhomie van Wöltgens waren voor sommige meer gehaaste types ook een bron van irritatie.
Net als bij de Beer van de Meer was niets voor eeuwig. PvdA-voorzitter Felix Rottenberg noemde Wöltgens ‘een luie Limburger’. Zo werd de Kerkradenaar met zachte maar dwingende hand naar de uitgang gedirigeerd. ‘Trala, do re mi fa sol / Dat was Beertje Colargol.’
PAUL VAN DER STEEN
