Nu de donkere decemberdagen letterlijk hun intrede doen, geniet ik des te meer van de behaaglijke warmte in mijn studio waar mijn gedachten afdwalen naar vroeger dagen rond de jaarwisseling. Liefst was ik buiten, voetballen of het bos in. Niet echt een “binnenkind” dus.

In 1789 schreef de Schotse dichter Robert Burns het prachtige gedicht “My heart’s in the Highlands”, wat Arvo Pärt fabuleus bewerkte voor orgel en countertenor. Fantastisch hoe het verlangen, de hunkering met enkele noten gedragen wordt tot een melancholie die zijn weerga niet kent.

Maar eenmaal terug, wil ik eigenlijk weer vooruit.

‘My Heart’s in the Highlands’ – Robert Burns (1759–1796)

My heart’s in the Highlands, my heart is not here,
My heart’s in the Highlands a-chasing the deer –
A-chasing the wild deer, and following the roe;
My heart’s in the Highlands, wherever I go.

Farewell to the Highlands, farewell to the North –
The birth place of Valour, the country of Worth;
Wherever I wander, wherever I rove,
The hills of the Highlands for ever I love.

Farewell to the mountains high cover’d with snow;
Farewell to the straths and green valleys below;
Farewell to the forests and wild-hanging woods;
Farewell to the torrents and loud-pouring floods.

My heart’s in the Highlands, my heart is not here,
My heart’s in the Highlands a-chasing the deer –
Chasing the wild deer, and following the roe;
My heart’s in the Highlands, wherever I go.

MAT VAN DER HEIJDEN

werk op papier

“Wegwezen” 2020 potlood-inkt-papier 32,5-25 cm