WAT MAAKT ONS BANG _ ‘De neoliberale cultuur van consumptie en accumulatie werkt alleen maar als je ongelukkig bent en bang. En wat maakt ons bang? De dood. Vraag iemand wat de betekenis is van het leven, en die zal waarschijnlijk zeggen: meer ervaringen opdoen, meer vrienden, meer geld. Gewoon meer. Die cultuur van meer is altijd een individuele kwestie, want je bent niet blij als iemand anders meer krijgt – dat maakt je juist ongelukkig. Het is de dood ie deze cultuur uitdaagt. Want de dood maakt een einde aan het privébezit. En dus aan alle betekenis.’
Schrijver Richard Powers in De Standaard over de cultus van meer, meer, meer.

NOOIT MEDELIJDEN _ ‘Ik heb bij mijn eerste film al geleerd: je moet nooit medelijden hebben. Dan doe je iemand tekort.’
Filmmaakster Heddy Honigmann op de vraag of ze wel eens medelijden heeft met haar personages. 

VIER RECHTERSCHOENEN _ ‘Wat heb je aan zulke eenzijdigheid? Alsof je twee paar schoenen koopt en bij het uitpakken vier rechter exemplaren aantreft. Het is de vraag hoe ver je daarmee vooruitkomt.’
Recensent Maarten Doorman na lezing van Waarom ons klimaat niet naar de knoppen gaat van de ‘verbeterlijke optimist’ Maarten Boudry

SOEP LEPELEN MET EEN VORK _ ‘Ik zie niet waar de fictie bedreigd wordt door het zegevieren van het waarlijk echt gebeurde, ik zie vooral de onmogelijkheid om genres duidelijk te labelen. En hoezo, waarheid? Is niet alles wat we op papier zetten per definitie een leugen, slechts een onmachtige poging om de waarheid in letters te vatten, om een brug te bouwen tussen wat zich in dat hoofd van ons afspeelt en het papier? Wat moeten we hier allemaal van denken, in de wetenschap dat Harry Mulisch al wist dat de wereld soep is en het denken een vork?’
Sam De Graeve in De Standaard over de scheiding van fictie en non-fictie en de grensverleggende tussenvormen die het nog ingewikkelder maken. 

EEN SLECHTE VERTALING _ ‘Ik ben neerlandica en vind ‘tot slaaf gemaakt’ een tautologie. In ‘slaaf’ zit alles al: dat je als mens ontmenselijkt werd, tot object werd gemaakt. Bovendien is het een slechte vertaling van het Amerikaanse enslaved.’
De Surinaamse schrijfster Cynthia McLeod (Hoe duur was de suiker) gebruikt nog steeds het woord ‘slaaf’.

WAAR JE KANSEN MAG MISSEN _ ‘Scholen zijn sociale plekken, omgevingen waar iederéén terecht moet kunnen, waar je kansen mag missen en de tijd krijgt. Waar je leert dat klasgenoten geen concurrenten zijn. En waar uit een enkeling een excellente student groeit, en uit een hele klas volwassenen die het belang van een gemeenschap onderkennen.’
Frank Heinen zet in De Volkskrant nog eens uiteen waar onderwijs ook alweer voor bedoeld is.