Zaterdagochtend 8 maart. Ik open mijn MacBook.
Inbox – klik.
De verwachte mail van mijn moeder, het is Internationale Vrouwendag. Zij gaat vandaag dansen, schrijft ze.
Even verder. Facebook, klik. De zaterdagochtendwandelaars (met of zonder hond) hebben hun bewijsfoto’s uit het urbane groen gepost. Een krantenlezer laat weten dat hij vanochtend al krant heeft gelezen. En vier van mijn ‘vrienden’ hebben de songclip Happy van Pharrell Willams gedeeld. Dat moet wel een speciale versie zijn. Klik.
Vier minuten dansende mensen voor de iconische Maastrichtse stadsgezichten, Vrijthof, Sint Servaas, de rivier. Hier – klik zelf eens–, dat is hem. Mij maakte het filmpje blij, niet zo zeer vanwege de wiebelende mensen, maar omdat het studenten zijn die dit hebben gemaakt. Uitproberen, creëren, afmaken. Hoe vaak in je studietijd ben je echt scheppend bezig?
Achter het clipje staat Breaking Maas, een clubje studenten dat om de twee weken een nieuwsaflevering produceert. Nieuws voor en van Maastrichtse studenten, gedeeld via internet en inmiddels ook uitgezonden op TV Maastricht. Deze keer was het eens geen nieuws. “We wilden eens iets geks maken”, vertelt Maphrida, lid van Breaking Maas, me. Maar let op, haar (schitterende) glimlach komt pas bij de volgende zin: “Voor deze clip hebben we een hele week moeten editen”.
Maphrida begon als reporter, inmiddels is zij ook cameravrouw en editor. “Eerst zie je het bij de anderen, dan probeer je het zelf. Wat je niet weet, zoek je op – op YouTube vind je alles.” Voor het ‘cutten’ had ze een andere laptop nodig, dé gelegenheid om haar ouders een MacBook te vragen. Ik wil weten of ze een droom heeft. Zij, zonder aarzeling: presentatrice van documentaires bij CNN. “The true nitty-gritty work,” zegt ze: de kern van de dingen vatten voor de kijkers.
Ewa, collega van Maphrida is ook meegekomen. Ik ontmoet de twee vrouwen op het Vrijthof, bij Momus. Ewa, van Poolse afkomst, en Maphrida, uit Zimbabwe, houden van Maastricht, en van de iconische plekken in de stad. Die liefde bepaalt een deel van het succes van hun Happy. Ewa: “It’s actually a good promotion video voor the city”.
Binnen twee dagen was de clip 15.000 keer bekeken, inmiddels zijn het er 25.000. Wat staat er verder op de planning? Ewa: “Voor Breaking Maas? Een eigen opnamestudio. Momenteel nemen we het nieuws nog in de studio van TV Limburg op.” “En voor mezelf”, voegt ze nog toe, “een Master studie Production Logistics in Engeland. Hey, misschien is dit een goed moment om mijn ouders om een MacBook te vragen…”.
“En over twee jaar beginnen we in Maastricht een eigen bedrijf: M.E. Productions”, stelt Maphrida voor. Ze zal het idee nog twee keer herhalen.
En ik, ik knik.
Zondagmiddag, ik sluit mijn laptop. Deze vrouwen zijn van mijn generatie, denk ik. Met wellicht één verschil: ik heb mijn MacBook zelf betaald. Was ik gewoon niet zo slim?
Anyway – dat je de aankoop als investering kunt declareren als je een eigen bedrijf hebt, dat heb ik wél geleerd.
CHRISTIANE GRONENBERG
