Een oefening in een mogelijke toekomst >>

Met dank aan de boekenkasten van haar ouders bouwde Fleur van Muiswinkel als kind al een voorliefde op voor literatuur, fotografie, kunst en geschiedenis, liefst een combinatie daarvan. Die kennis komt de directeur van BredaPhoto, het grootste fotofestival van de Benelux, nu goed van pas.

BOEKEN

‘Ik hou ontzettend van lezen, dat kreeg ik mee van mijn moeder. Zij was bibliothecaris op mijn middelbare school en thuis hadden we boekenkasten vol literatuur; kunstgeschiedenisboeken, reisboeken, geschiedenis, boeken over tuinieren, religie, noem maar op. Vooral de kunstgeschiedenisboeken vol met plaatjes trokken van jongs af aan mijn aandacht. Mede daardoor ben ik kunstgeschiedenis gaan studeren in Amsterdam. 

De voorliefde voor literatuur heb ik ook al sinds mijn jeugd. In iedere stad waar ik heb gewoond de afgelopen jaren – Oslo, Londen en Antwerpen – heb ik een boekenclub opgericht. Relatief kleine clubjes met bevriende kunstenaars, curatoren en ander cultuurliefhebbers. Om de beurt kozen we een titel die we vervolgens bespraken bij een glas wijn en/of een goed diner.

Kort geleden heb ik twee boeken gelezen die ik cadeau kreeg van een bevriende curator en kunstenares. De eerste was Girl, Woman, Other van de Britse Bernardine Evaristo, een prachtig verhaal over de verschillende kanten van identiteit en een ontroerend en hoopvol relaas over een onderling verbonden groep zwarte Britse vrouwen. Evaristo schetst een levendig portret van de staat van het hedendaagse Groot-Brittannië en blikt terug op de erfenis van de Britse koloniale geschiedenis in Afrika en het Caribisch gebied.

Het tweede boek is Pachinko van de Koreaans-Amerikaanse Min Jin Lee. Ik had nog nooit iets van haar gelezen. Het gaat over een Koreaanse familie die aan het begin van de vorige eeuw een nieuw leven opbouwt in Japan. Deze kant van de Koreaanse migratiegeschiedenis was mij onbekend. Ik kon het boek nauwelijks wegleggen. Kan me helemaal vinden in wat de Vlaamse krant De Morgen schreef: “Een meeslepend, klassiek familie-epos, dat tegelijk een bespiegeling is over de offers die immigranten brengen om elders een thuis op te bouwen”.’ 

THEATER

‘Ik ben een groot liefhebber van moderne dans. Een van de voorstellingen die me bij zijn gebleven van het afgelopen seizoen is 8:Metamorphosis van Nicole Beutler. De openingsscène vond ik mooi, maar iets te lang. Ik verloor mijn aandacht, maar plots was er een verandering van de sfeer die me aangreep, en me niet meer los liet tot het allerlaatste moment.

Haar nieuwe voorstelling GINKGO or: 56 Million Years Ago There Were Palm Trees on the North Pole is al in première gegaan, maar ik wacht tot de show dit najaar te zien is in Breda. Het belooft weer een prachtige muzikale totaalervaring te worden over het einde van de mensheid op de planeet Aarde. Omdat we met BredaPhoto dit jaar tijdens Theatre of Dreams thema’s als hoop, verandering en mogelijkheden voor de toekomst onderzoeken, ben ik blij dat deze voorstelling juist in oktober te zien is in Breda. GINKGO is het eerste deel van de trilogie Rituals of Transformation, een beeldende dansopera waarin we afscheid nemen van de wereld zoals we die kennen. Een oefening in een mogelijke toekomst.’

FILM

‘Door onze co-curatoren van BredaPhoto werd ik eerder dit jaar gewezen op de film Hit the Road van de Iraanse filmmaker Panah Panahi. Ik heb hem laatst gezien: wat een debuut! De manier waarop Panah zo’n zwaar onderwerp – iemand probeert te vluchten uit Iran – weet te vervlechten met humor en de diepe emoties die ermee gepaard gaan, zoals het verdriet, de onvoorwaardelijke liefde en de veerkracht van de familieleden: heel bijzonder. Een absolute aanrader.’

BEELDENDE KUNST

‘Er zijn een aantal tentoonstellingen en festivals in het buitenland die nog op mijn wensenlijstje staan voor deze zomer. Maar als ik kijk naar tentoonstellingen binnen Nederland, ben ik erg nieuwsgierig naar Radius in Delft. Deze nieuwe instelling is dit voorjaar geopend en opgericht door Niekolaas Lekkerkerk. Radius is gevestigd in een oude watertoren en pomphuis en richt zich op hedendaagse kunst en ecologie. Lekkerkerk heeft een spannende en uitdagende insteek gekozen voor zijn programmering. Tot 11 september zijn er twee tentoonstellingen te zien: De wereld is een werkwoord, met werk van Vibeke Mascini, en de groepstentoonstelling Climate of Corncern.’

LANGEAFSTANDSROUTES

‘In coronatijd hebben mijn vriend en ik het wandelen herontdekt. Zo zijn er talloze langeafstandswandelingen die door heel Nederland en Europa lopen. Ik kan het iedereen aanraden om die wit-rode stickers te gaan volgen. Het leuke is dat je op prachtige plekken komt waar het helemaal stil is en waar je nauwelijks mensen tegenkomt. In bijna elke stad en dorp loopt er wel een route. In Brabant lopen er verschillende zoals het Hertogenpad, het Floris V-pad of het Grenslandpad. Je ontdekt opeens de rustige kant van het anders zo drukke Nederland, heerlijk! Wij zijn intussen op de grens van Luxemburg en Duitsland aangekomen met de GR5 en kijken ernaar uit onze route naar Nice te vervolgen.’

Fleur van Muiswinkel (Sassenheim, 1981) is directeur van het tweejaarlijkse fotofestival BredaPhoto. Daarvoor was ze artistiek coördinator van de Contour Biënnale van Mechelen. Ze is opgeleid als kunsthistoricus en curator. Per 1 januari wordt ze directeur van Museum Hilversum.