‘Wil jij er eens naar kijken?’
Verkleedpartijtjes op het podium; Taylor Swift kan er wat van. Maar waar de Amerikaanse in razend tempo van glitterpakje naar glitterpakje gaat, verwisselt creatief duizendpoot Inez Wolters van LaPiratesse bij elk nummer compleet van gedaante.
Wolters weet wat ze doet, de extravagante en fantasievolle outfits heeft ze zelf gemaakt. ‘Elk nummer’, zegt ze, ‘wil ik transformeren en een ander universum creëren.’ De liedjes van LaPiratesse vielen in de smaak in een volle Hall of Fame in Tilburg bij de presentatie van het debuutalbum. Daarop mengt de band, met onder meer een harpist en een violist, klassiek, jazz en fluisterzachte droompop met punk en dance. De afwisselend Nederlandstalige en Engelse teksten gaan over zaken als (gender)gelijkheid, femininiteit, techniek, klimaat, armoede en eenzaamheid.
MUZIEK
‘Mijn werk wordt vaak vergeleken met dat van David Bowie, vooral als het gaat om genderfluïditeit en de wisseling van karakters op het podium. Maar Bowie is een klasse apart natuurlijk. Ik raak de laatste tijd wel meer en meer geïnspireerd door hem. Hetzelfde geldt een beetje voor Björk, maar dat had ik vroeger al. Zij komt deels uit een mensenwereld, en deels uit een bovennatuurlijke, zo voelt het soms. Op het Lowlands-festival ontdekte ik een paar jaar geleden Benjamin Clementine. Als je hem wil leren kennen, kun je het beste beginnen bij het album At Least For Now. Het is enorm diepgaand, en gaf mij het laatste duwtje om met LaPiratesse te beginnen. En waar ik momenteel niet mee kan ophouden om naar te luisteren is het nummer King van Florence + The Machine. Dat nummer sluit enorm aan bij mijn zoektocht naar meer zichtbaarheid voor de positie van vrouwelijkheid en meer zelfstandigheid. Roísín Murphy vind ik ook zeer interessant. Op Nederlandstalig vlak vind ik Spinvis, Wende en Boudewijn de Groot erg goed. En misschien wel de beste Nederlandstalige cd is De Tweede Speeldoos van Torre Florim en Roos Rebergen. Het is spelen met woorden, hier samen met verstandelijk beperkte mensen.’
DANS
‘Pina Bausch. Tijdens de dansopleiding krijg je daar sowieso mee te maken. Een icoon natuurlijk. Ze was als choreografe en danseres bezig met het ontwikkelen van een geheel eigen lichaamstaal. Net als ik. Ik hou ook erg van crossovers, zoals dans gemixt met circus, maar dan zonder dat circustrucjes worden. En duurperformances. We hebben zelf met Zwermers een keer drie uur achter elkaar in De Pont in Tilburg opgetreden. De gitariste die ook daar eindeloos één akkoord aansloeg, in een werk van kunstenaar Ragnar Kjartansson, prachtig. We hebben met LaPiratesse zelf ook een lied: De Mens. Die tekst duurt tien minuten, best lang voor een popsong. Maar eigenlijk nog lang niet lang genoeg, haha.’
BOEKEN
’Ik ben best een boekenwurm. Girl, Woman, Other van Bernardine Evaristo gaat over de levens van twaalf verschillende vrouwen, die allemaal op een verschillende manier ‘geotherd’ zijn, zoals de schrijfster het noemt. Prachtboek over zaken als racisme, seksualiteit, patriarchisme en gender. Het zoomt in op de verschillende vrouwenlevens, je komt heel dichtbij. Maar tegelijk geeft het een uitgezoomd beeld en overstijgt het generaties. Ik vind het ook fijn om soms uit te zoomen. Dat ik mezelf even het universum inschiet en me vanuit de hoogte kan afvragen: wat zijn die mieren, en ik, eigenlijk allemaal aan het doen op die aarde? De serie van Yuval Noah Harari heeft er voor gezorgd dat ik een nummer over AI heb geschreven: Algorithm (waarvoor Inez een helm ontwierp met daarop een stedelijk landschap van batterijen en kabels van oude orgels, DvdB).
BEELDENDE KUNST
‘Een tijdje geleden speelden we in Londen. Ben toen naar DIVA in het Victoria and Albert Museum geweest. Een expositie over krachtige vrouwen, vertaald naar popmuziek en mode vooral. Waar ik ook heel graag kom: de Verbeke Foundation in Kemzeke. Kunst is daar niet heilig. Geen schilderijen die achter glas of een rood lint hangen. Kunst mag er verweerd raken en zelfs vergaan. In de soms wat lugubere bio art hoek komen ook dingen als pijn, ziekte en dood langs. Die stoppen we in de westerse wereld liever weg.’
MODE
‘Ik laat me graag inspireren door Iris van Herpen en Bart Hess, ook uit Eindhoven. Met Bart, die de slijmjurk voor Lady Gaga ontwierp, heb ik een vrienden- en werkrelatie. Als danser heb ik voor hem gewerkt en als ontwerper mag ik mijn kostuums op zijn hakblok leggen. “Wil jij er eens naar kijken?” Hij helpt me enorm met zijn adviezen. We gebruiken allebei niet geijkte materialen. Of het draagbaar is, is minder belangrijk dan het verhaal wat we ermee willen vertellen. Welke textuur, welk materiaal, welk tactiliteit heeft het. Ik heb zelf ook wel eens een kostuum ontworpen waar ik een uur voor nodig had om in te kruipen. Dat paste uiteindelijk niet zo bij de setting van een liveband, haha.’
FILM
‘Bij Barbie heb ik gejuicht. Vanwege de vrouwelijke regisseur, en het feit dat vele miljoenen mensen wereldwijd de boodschap over gelijkwaardigheid hebben meegekregen. Dat hadden we echt nodig. En recent heb ik Poor Things van Yorgos Lanthimos gezien. Emma Stone heeft me enorm geïnspireerd met haar lichaamstaal, die bijna dans is.´
Zwermers. Op 12.05 vanaf 11.15 uur in Museum W in Weert.
Performer en ontwerper Inez Wolters (Eindhoven, 1984) is medeoprichter van zowel performance-gezelschap Zwermers als de Tilburgse/Antwerpse band LaPiratesse. Ze werkte samen met Kamerata Zuid. Momenteel bouwt ze in Biezenmortel een tiny house. Woont deels in Antwerpen.