Door jezelf bloot te geven, kan je anderen raken en ontroeren. Fahd Larhzaoui laat het publiek in zijn tweede solovoorstelling in zijn ziel kijken. “Als ik op het podium sta, leg ik telkens opnieuw mijn oude huid af, als een slang die vervelt.” DOOR ANNEKE VAN WOLFSWINKEL
“Na afloop van mijn eerste solovoorstelling Schijn waren er mensen die me omhelsden en bedankten. Sommigen vertelden me, fluisterend in mijn...
oor, wat het stuk met hen gedaan had.” Fahd Larhzaoui (1978), die vanaf februari zijn tweede solovoorstelling Shirt uit Fahd! speelt, wil het publiek heel dichtbij laten komen. “Daarom ging ik na het applaus ook niet af. Ik vond het vreemd om in de coulissen te verdwijnen nadat ik ruim een uur mijn persoonlijke verhaal had staan vertellen. Er ontstond in de zaal een hele rij van mensen die even iets terug wilden zeggen, en die hun verhaal met mij deelden.”
Het is niet gek dat Schijn zo veel losmaakte bij het publiek. Larhzaoui vertelt in het stuk over zijn jeugd in Gouda, als zoon van Marokkaanse ouders. Hoe hij opgroeit in twee werelden. En hoe hij steeds onontkoombaarder voelt dat hij anders is: hij valt op jongens. Maar doordat dat taboe is in zijn Marokkaanse leefwereld kan hij die gevoelens niet plaatsen, laat staan accepteren. Hij stapt, op aandringen van zijn moeder, in het huwelijksbootje. “Ik was er heilig van overtuigd dat door een huwelijk met een vrouw mijn gevoelens voor jongens wel zouden veranderen”, vertelt hij. “Maar dat gebeurde niet.” Uiteindelijk kon hij de spagaat waarin hij leefde niet meer volhouden, vertelde hij het aan zijn familie, en scheidde hij van zijn vrouw. De intense, persoonlijke, bij vlagen ook humoristische voorstelling waarin hij zijn levensverhaal vertelt, werd goed ontvangen door publiek en pers.
Larhzaoui werd bekend als acteur/presentator van het kindertelevisieprogramma Huisje Boompje Beestje (2009-2014). Hij speelde in de voorstellingen Krijg nou Titus en Spinazie Spinoza, en had in 2012 de hoofdrol in Ik Driss de Musical. Larhzaoui: “In die rollen vertel ik de verhalen van anderen. In een solo wil ik mijn eigen verhalen vertellen. En dat is heel persoonlijk. Maar ik ben ervan overtuigd dat mensen in deze tijd juist die intieme verhalen graag willen horen. Klassieke verhalen hebben hun eigen kracht, maar die gaan niet over nú. Door persoonlijke verhalen worden mensen geraakt. Juist die intieme verhalen kunnen herkenning oproepen, en universeel worden.”




Ook in zijn tweede solovoorstelling geeft Larhzaoui zichzelf bloot. In Shirt uit Fahd! ontrafelt hij hoe hij zijn nieuwe ik aan het ontdekken is. “Na Schijn ben ik in de gay scene terecht gekomen, een wereld waar ik altijd weerstand tegen gevoeld heb. Misschien omdat ik er nog niet klaar voor was. Nu ben ik die scene binnengestapt, met grote feesten, met drugs. Het is een wereld waarin je volledig vrij bent om te zijn wie je wilt. Niemand heeft een oordeel. Op die feesten kan ik mij opgenomen voelen in de massa, één worden met de anderen. Door te experimenteren met drugs zoek ik ook grenzen op, in een omgeving die grenzeloos is.” Samen met schrijver Don Duyns, die ook de tekst voor Schijn schreef, en met regisseur Bram Jansen, met wie hij voor het eerst samenwerkt, zocht Larhzaoui naar de vragen die hij nu heeft, en de verhalen die hij nu wil vertellen. “Ik stel mijzelf de vraag wat ik precies zoek op die feesten. Ik vind het opwindend, maar ik vlucht ook ergens van weg. Van mijn eenzaamheid, mijn verlatenheid. Ik heb geen contact meer met mijn familie en word teruggeworpen op mijzelf. Ik zoek naar iets wat ik ben kwijtgeraakt. Ik zoek liefde, uiteindelijk.”
Larhzaoui, die ook veel als danser gewerkt heeft, heeft een fysieke en gepassioneerde stijl. “Als ik op het podium sta, en ik ben goed gefocust, ben ik helemaal in het moment. Ik wil dat mensen voelen dat wat ik vertel, echt uit mijn binnenste komt. Uit mijn ziel. Het vereist veel moed om daar te staan – van tevoren schijt ik zeven kleuren in mijn broek.” Maar dat weerhoudt hem er niet van het tóch te doen. “De titel Shirt uit Fahd! zegt iets over wat ik meemaak op feesten, het is een aanmoediging om, húp, de vrijheid in te stappen. Maar voor mij gaat het ook over kwetsbaarheid, dat ik mijzelf laat zien. Het voelt alsof ik iedere avond opnieuw als een slang mijn oude huid afleg. Als ik merk aan mensen in de zaal dat mijn verhaal binnenkomt, geeft mij dat moed. De mooiste ervaring voor mij is om één te worden met het publiek.”
Shirt uit Fahd!, Het Zuidelijk Toneel, Alles voor de kunsten en Likeminds. Op 11 februari (try-out) en 15 maart Theaters Tilburg, op 29 maart Chassé Theater in Breda, 4 april De Kring in Roosendaal, 9 april Theater Speelhuis in Helmond, 11 april Pand P in Eindhoven, 18 april De Maaspoort in Venlo. hzt.nl www.fahdlarhzaoui.nl
Dit artikel is alleen toegankelijk voor Zout-abonnees.
Log in als u al abonnee bent of klik hier als u het wil worden. U krijgt er geen spijt van!
Abonneer nu