“Gemiddeld zitten we nu tussen de 20.000 en 22.000 bezoekers”, zei directeur Rick Vercauteren van Museum Van Bommel van Dam in Venlo in 2011. Hij had het over een verdubbeling ten opzichte van tien jaar eerder.

Ik schreef het op. Tussen aanhalingstekens weliswaar, maar toch.

In de eerste helft van de jaren tien had Venlo grote museale plannen. Er zou een Museumpark komen, dan wel een Museumkwartier met drie musea. De plannen gingen ten onder – net als twee jaar geleden Museum Van Bommel van Dam. Op dit moment heeft Venlo nog één museum.

De afgelopen jaren zijn er nieuwe plannen gesmeed. Eén ervan wordt nu uitgevoerd: in 2021 maakt Museum Van Bommel van Dam zijn comeback in het dan verbouwde hoofdpostkantoor. De net aangetreden nieuwe directeur, Paulo Martina, zal de bouw begeleiden.

In deze Zuiderlucht leren we Martina kennen, samen met Bert Mennings, de al even kersverse directeur van het Limburgs Museum en vanaf 2021 zijn buurman. Dan liggen de twee musea naast elkaar. In Venlo noemt men dat een Museumkwartier – om te laten zien dat de plannen van destijds wel degelijk zijn uitgevoerd.

Bij het dubbelinterview met Martina en Mennings in deze ZL staan de bezoekersaantallen van de twee musea sinds 2010. Daarin geen spoor van de circa 20.000 bezoekers die Vercauteren in 2011 noemde. Het waren er zo’n 13.000 ,zo blijkt nu. Wie heeft er gejokt? Of moeten we dat soort getallen zien als van de opportuniteit van het moment afhankelijke interpretaties?

Ook in dit nummer: de aanstaande opening van Labiomista in Genk, een kunstwerk/museum/atelier/21e-eeuwse zoo, bedacht door Koen Vanmechelen die het samen met de stad ontwikkelde. Opvallend aan Labiomista is dat de stichters geen ballonnen vullen met citymarketing en bezoekersaantallen. We zien het wel, zeggen kunstenaar Vanmechelen en burgemeester Wim Dries van Genk laconiek. Iedereen is welkom, maar Labiomista is er vooral voor de Genkenaren.

Zo is er geen horeca en museumshop in Labiomista – toch een project van twintig miljoen euro met een serieuze exploitatie. Als de behoefte er is, zeggen de stichters, komen die initiatieven vanzelf. Van omwonenden. Het is immers ook een sociaal project.

Bij Labiomista draait alles om diversiteit, al twintig jaar het thema van Koen Vanmechelen. Diversiteit is een bepalende factor in het multiculturele Genk, waar meer dan zestig procent van de inwoners een niet-Vlaamse achtergrond heeft. En waar burgemeester Dries kan bogen op een succesvolle integratie van kunst en cultuur in de herontwikkeling van zijn stad. Een makkie was dat niet, met eerst de sluiting van drie mijnen en daaropvolgend de liquidatie van de Ford-fabriek.

Ik gun ze veel Nederlandse bezoekers in Genk, niet alleen bij Labiomista maar ook bij C-mine, het op diversiteit gebaseerde cultuurbedrijf dat is gehuisvest in een daartoe aangepast historisch mijncomplex.

Gewoon, om eens op andere gedachten te komen.

WIDO SMEETS
hoofdredacteur
w.smeets@zuiderlucht.eu