Deze maand zijn we verheugd om een verscheidenheid aan artistiek talent uit de hele wereld in de schijnwerpers te zetten. Onze coverstory profileert het werk van de opkomende schilderes Maria Hernandez, wier levendige abstracte werken steeds meer aandacht krijgen in de hedendaagse kunstwereld.
Ook in dit nummer een diepgaande blik op het leven en werk van de legendarische straatkunstenaar Banksy. Van zijn mysterieuze identiteit tot zijn tot nadenken stemmende werken, Banksy heeft de harten en geesten van kunstliefhebbers overal veroverd.
Stop. Genoeg.
U las zonet de eerste twee alinea’s – daarna wordt het niet beter – van het editorial dat ik de fameuze Chatbot GP heb laten schrijven voor dit nummer. De vertaling liet ik over aan deepl.com. De hele exercitie kostte minder dan een minuut.
Omwille van de authenticiteit zou ik de tekst wel wat moeten aanscherpen. In deze ZOUT 2 geen spoor van Hernandez en Bansky; hun namen zou ik vervangen door Hrair Sarkissian en Jeroen Willems, kunstenaars die in dit nummer wél aan bod komen. Waarna er een tekst vol niet te rijmen pluimstrijkerij overschiet die je niemand wil voorleggen; daarvoor is de relatie met de lezers ons te dierbaar.
Wie zijn die lezers eigenlijk? In diverse varianten komt die vraag wel eens voorbij, meestal uit de mond van marketeers. En dan valt al gauw het onvermijdelijke D-woord. Aan hun met mededogen en spot vollopende ogen zie ik dat mijn antwoord – dat we van lezers houden, niet van doelgroepen – niet voldoet.
Zullen de dames zich hebben verdiept in doelgroepen?
Over de relatie tussen schrijvers en lezers breken deskundologen zich al eeuwen het hoofd, vooral over de onvoorspelbaarheid daarvan. En nog steeds. Wie had, na alle doemverhalen over ontlezing bij jongeren de afgelopen jaren, durven voorspellen dat er onder diezelfde jongeren nu een leesrage woedt. Zelfs 19de eeuwse klassiekers zijn populair, liefst in een dure, gebonden uitgave. En laat het nu de vermaledijde social media zijn, volgens menigeen de kwade genius achter de ontlezing, die de motor achter deze opleving draaiende houden. Emile Hollman verdiepte zich in de wereld van boektokkers, boekbloggers en micro-influencers, zijn bevindingen treft u op de navolgende pagina’s.
Ten slotte. We waren erg benieuwd naar de negen vrouwelijke verzamelaars uit de Rothschild-dynastie, geportretteerd in La Boverie in Luik. Ze verzamelden overigens niet alleen kunst, maar ook servies, muziekinstrumenten, oude boeken, bladmuziek, meubels, majolica, pijpen, lucifersdoosjes en schedels.
Hun motieven blijven in Luik verborgen; verveling zal zeker een rol hebben gespeeld. Het belang van de expositie schuilt in het feit dat de dames na hun dood grote delen van hun collecties aan musea schonken; alleen al in Frankrijk gaat het om 130.000 stukken. Dan dringt zich de vraag op of de dames zich bij die schenkingen hebben verdiept in doelgroepen. Wat denkt u?
WIDO SMEETS
co-hoofdredacteur / w.smeets@zoutmagazine.eu
PS Aan de abonnees: Post NL deed er twaalf dagen over om het vorige nummer vanuit het sorteercentrum in uw brievenbus te krijgen. Onze excuses daarvoor.
