Ze hebben nogal wat losgemaakt, de 105 woorden die ik vorige maand op deze plek wijdde aan het vreugdevuur der ijdelheden dat elk jaar in maart bezit neemt van het Maastrichts MECC.

Laat dat nou net de bedoeling zijn geweest.

Want ja, via die licht provocerende alinea wilde ik de aandacht vestigen op die curieuze combinatie van materialisme en chauvinisme die bij velen naar boven komt wanneer de kunstbeurs Tefaf is neergedaald. Prima, maar mag het misschien met wat minder katzwijm? Gelukkig beleeft deze maand een interessant contrapunt zijn primeur, wanneer aan de andere kant van de Maas, in de Timmerfabriek, van 2 tot 6 april The Affordable Art Fair zijn tenten opslaat.

Intussen gaat de rest van de wereld gewoon door met ademhalen. Net als wij. Maart is alweer ‘Schnee von gestern’, inmiddels heeft u het aprilnummer van Zuiderlucht in handen. Business as usual? Nee. U heeft al gemerkt dat dit nummer anders aanvoelt. Ander omslag? Klopt. Ander papier? Klopt. De wereld verandert voortdurend. We proberen, nee, we dienen ons daaraan aan te passen, deze nieuwe ‘look and feel’ van ZL is daar een gevolg van.

Was het nodig? Ja.

Kranten en tijdschriften maken een moeilijke tijd door. ZL heeft zich daar lange tijd aan kunnen onttrekken, maar sinds eind 2012 zijn ook wij de pineut met een dalend advertentievolume.

Vervolgens gingen we in de touwen om een antwoord te vinden. De een jaar geleden begonnen actie WORD 1 VAN DE 100 is daar een voorbeeld van: lezers die ZL-begunstiger werden, worden en blijven: ze zijn onmisbaar om ZL in de lucht te houden. De vorige maand gestarte campagne ZUIDERLEVEN, zie de pagina hiernaast, ligt in het verlengde daarvan

Ook aan de kostenkant hebben we ZL tegen het licht gehouden. Een van de zichtbare gevolgen is dat we afstappen van de glossy cover. Te duur. En eigenlijk waren we er ook wel een beetje op uitgekeken. Zuiderlucht is geen klassieke ‘glossy’, en wil dat ook niet uitstralen. Ook het binnenwerk is veranderd: het papier is witter geworden, en van betere (‘gestreken’) kwaliteit, waardoor vooral de fotografie beter tot haar recht komt. Het is al met al een operatie waarbij we – letterlijk – voor de inhoud hebben gekozen.

De sfeer van ZL, daarover geen zorgen, blijft dezelfde. Op pagina 29 vieren we een feestje, met de vijftigste aflevering van de poprubriek Time out of Mind. Eerlijk, dat hadden we niet verwacht toen we er in januari 2009 mee begonnen. En gezien de reacties zullen we er nog wel even mee doorgaan.

Er zit veel (semi)actualiteit in dit nummer. Staat Manifesta door de Krim-crisis een kunstenaarsboycot te wachten nu deze nomadische biënnale haar tenten opslaat in Sint Petersburg? Directeur Loek Radix spreekt zich uit over de toekomst van de Limburgse kranten nadat hij ze in handen van het Vlaamse Concentra heeft gebracht. Hoe veilig zijn die handen? En weet de Dominikanen-boekhandel in Maastricht na het Polare-bankroet te overleven nu een succesvolle crowd funding actie bijna 100.000 euro heeft opgeleverd?

Voor de wat langere adem schreef de Duitse journaliste Kerstin Bund een essay over haar boek Glück schlägt Geld, over de generatie Y, de na 1980-geborenen die er een andere werkmoraal op na houden dan de voorgaande generatie. Ze beschrijft een geluidloze revolutie die de arbeidsmarkt voorgoed zal veranderen. We zagen, hier op de met free lancers bevolkte redactie, tal van herkenningspunten.