Van alles en iedereen, het is nog net geen obsessie, wil ik de leeftijd weten. Het getal zegt me niet zoveel, het geeft wel een indicatie van de geschiedenis die iets of iemand met zich meedraagt. Dan rust ik niet voor ik weet waar iemand – niet letterlijk natuurlijk – vandaan komt en, als het even kan, ook waar hij of zij naar onderweg is. Misschien komt het vanwege de vijf kruisjes die alweer een tijdje achter mijn naam staan. Steeds meer verleden dus, en steeds minder toekomst. En het voelt als rijkdom, ja, ook dat nog.

Gefascineerd lees ik hoe dirigent Bernard Haitink (86) nog regelmatig op de bok klimt, laatst in Amsterdam voor een driedaags festival rond Schumann. Bram van der Vlugt (81) doet er een schepje bovenop en speelt tot komend voorjaar zeventig (70) keer Op bezoek bij meneer Green, in een vertaling van Raoul Heertje (52), een jonkie nog. Schrijver Jeroen Brouwers (75) kreeg de ECI Literatuurprijs voor zijn boek Het hout, niemand is het meer gegund dan deze in de bossen bij Zutendaal bivakkerende brombeer. Hij werkt nu aan een nieuwe editie van zijn essaybundel De laatste deur, over schrijvers en dichters die zelfmoord pleegden. Om nog maar te zwijgen van de lucide stukken die journalist Henk Hofland (88) nog wekelijks aflevert in dag- en weekbladen.

Deze ode aan de ouderdom past, zult u zeggen, als een piemel op een drumstel bij het thema van dit traditioneel met interviews gevuld decembernummer. Dit jaar met <35 als thema. Onder de 35. Dat, ik ben het alweer met u eens, geen thema is, maar een getal. En, vooruit, een aanduiding voor jonge mensen.

Dat de jeugd de toekomst heeft, is een dooddoener die alleen door een weemoedige senior kan zijn bedacht. Uit de interviews met Rik Peters (28), Nick Steur (33), Joke Emmers (25), Dustin van Rhienen (35) en Tanja Ritterbex (30) blijkt dat het begrip toekomst in hun bestaan geen thema is. Ik stel me voor hoe dat is: de toekomst ligt aan je voeten, daar kijk je overheen.

Voor de biologische balans in dit nummer zorgen de veertigers Digna Janssen (46) en Johan Smeets (47), hart en ziel van de Maastrichtse band Jodymoon die samen met de Philharmonie Zuid-Nederland over een maand het eerste Zuiderlucht Nieuwjaarsconcert zullen verzorgen. En niet te vergeten Johan van de Beek (59), die een lichting jonge studenten van de kunstacademie uitlegt hoe hij je een gedroomde carrière als kunstenaar alsnog een wending kunt geven. Hij werd journalist en is ruim dertig jaar later met die keuze nog steeds in zijn nopjes.

Er is sowieso niks mis met vijftigers. Schrijf het met een hoofdletter en je hebt een groepje jonge schrijvers en dichters te pakken die na de oorlog de boel eens flink op zijn kop wilden zetten. Jongeren onder u raad ik met klem die mensen eens te googelen. Vijftigers zonder hoofdletter hoeven dat niet, die weten dat gewoon.