Journalisten, kunstenaars en modernistische gebouwen zijn de bron van alle kwaad. Ze hebben ertoe geleid dat ons arme en ongelukkige land op de rand van de afgrond balanceert. Aldus de als verlosser solliciterende Thierry Baudet. Een beter argument om door te gaan met journalistiek over kunst en cultuur, inclusief modernistische gebouwen, is moeilijk denkbaar.

Ook voor Thierry, we zijn graag inclusief, hebben we deze maand weer een prachtmenu samengesteld. Zo ging Edo Dijksterhuis voor ZL naar Londen om Richard Long te spreken, de meester van de land art – al denkt hij daar zelf anders over. Dieter van den Bergh ging naar Warschau om Noam Silberberg te beluisteren en te interviewen. De geëmigreerde Israëliër heeft de Poolse tango een nieuw leven geschonken; deze maand is hij met zijn orkest in Heerlen om ons te laten horen hoe dat klinkt.

Historica Sophie De Schaepdrijver schreef een boek over Gabrielle Petit, de door de Duitse bezetter in 1916 gefusilleerde spionne. Haar nagedachtenis is sindsdien voor tal van Vlaams-nationalistische karretjes gespannen. Deze maand is het honderd jaar geleden dat Petit onder grote belangstelling werd herbegraven. Paul van der Steen vroeg De Schaepdrijver waarom de spionne zo belangrijk werd geacht.

Over herdenken gesproken. Niemand heeft gemist dat 350 jaar terug Rembrandt van Rijn overleed. Vandaar dat we het een goed idee vonden om stil te staan bij het 500e sterftejaar van Leonardo da Vinci, ook geen kleine jongen. In deze ZL karakteriseert Hanno Rauterberg de ‘universele mens’ als een geniale chaoot die de meeste dingen in zijn leven onvoltooid liet. Wat dan weer niet opgaat voor zijn bekendste creatie, de Mona Lisa, het schilderij waar elke dag 20.000 mensen aan voorbijtrekken – al is het maar om een selfie te maken. Sven Behrisch ging een kijkje nemen bij die dagelijkse gekte.

Verder besteden we in dit mei-nummer aandacht aan violiste Liza Ferschtman, rocker Joe D. Foster (hardop uitspreken graag), Jack Timmermans van De Stilte en voorheen het Stiltefestival, kunstenares Karin Hanssen en omnivoor Vévé Mazimpaka.

Ter relativering van het gedachtegoed in de eerste regels van dit stukje loop ik graag vooruit op de quote van wetenschapsfilosoof Maarten Boudry aan het eind van dit nummer in de knip-en-plak-rubriek Blendr & Filtr: “Nooit eerder leefden zoveel mensen zo lang, vrij, welvarend, gezond en gelukkig als vandaag. Die uitspraak lijkt misschien niet erg diepzinnig, ze heeft wel het niet onaanzienlijke voordeel dat ze waar is.”

WIDO SMEETS
hoofdredacteur
w.smeets@zuiderlucht.eu