Het kunstenaarsduo L.A. Raeven (Liesbeth en Angelique Heerlen, 1971) presenteert tijdens Glocal Affairs de video-installatie The Height of Vanity in de Timmerfabriek in Maastricht. Daarin worden de Chinese Sun Mei en haar vriendin Lu Yang gevolgd in hun zoektocht naar het perfecte lichaam. Ze zijn geobsedeerd door hun uiterlijk; net als veel Chinese vrouwen en mannen, willen ze graag langer zijn. Lu Yan heeft zelfs haar beide benen laten breken, zodat haar botten konden worden opgerekt en ze na twee jaar vijf centimeter langer was. Om dat te bereiken, moesten de pinnen in haar been dagelijks strakker worden aangetrokken, wat heftige pijnen opleverde.
L.A. Raeven stelt de vraag of je jezelf en elkaar recht in de ogen kunt kijken. Het kunstenaarsduo wil met The Height of Vanity laten zien dat mensen hun identiteit verliezen door het opgelegde Westerse schoonheidsideaal, en daardoor hun eigen schoonheid niet meer zien. De video toont hoe sterk de invloed van de media is op het zelfbeeld van meisjes, maar meer nog hoe de meisjes elkaar onderling beïnvloeden. De drang om bij een groep te horen is bij veel meisjes groot. Als anderen zichzelf ‘mooier ‘ maken door een operatie, komen zij al snel in de verleiding om dit ook te doen. Het is een van de pijlers onder het succes van cosmetische operaties.
Het werk van L.A. Raeven gaat voornamelijk over identiteit. “We houden ons bezig met de vraag wie ben ik, hoe ben ik zo gevormd”, legt Liesbeth Raeven uit. “Deels komt dat voort uit onze frustratie dat we als tweelingen niet uniek zijn. Ook verzetten we ons in ons werk tegen het feit dat iedereen over de hele wereld het Westerse ideaalbeeld nastreeft. Mensen zien niet meer hoe mooi ze zelf eigenlijk zijn. Sterker nog; ze bewonderen het gangbare schoonheidsideaal zo sterk, dat ze een hekel krijgen aan zichzelf. De toenemende globalisering heeft in die zin niets goeds gebracht.”
Het voor Glocal Affairs geselecteerde werk getuigt overduidelijk van deze opvatting. “The Height of Vanity gaat voornamelijk over hoe de Westerse invloed de Chinese identiteit kapot maakt. Over de hele wereld wordt onze leefwijze ten voorbeeld gesteld. Als kunstenaars die afkomstig zijn uit die Westerse wereld weten we hoe destructief die leefwijze kan zijn. Door de focus op dat schoonheidsideaal voelen veel niet-westerlingen onvrede met de samenleving waar ze vandaan komen.”