De koning is dood, lang leve…
‘Geen sprake van!’ De ontkenning bij provincie en Bonnefantenmuseum klonk vorige maand wel heel eendrachtig toen we daar de opvolging van museumdirecteur Van Grevenstein ter sprake brachten. Het zou een ‘politieke benoeming’ worden, spraken de wandelgangen. Geen sprake van, antwoordden provincie en museum als uit één mond.
Natuurlijk weten ze bij provincie en museum wel beter. Elke benoeming is een politieke benoeming – dus ook deze. Juíst deze, zou ik zeggen, want er staat heel wat op het spel de komende jaren. Maar daarover zo meteen meer.
Eerst de poppetjes. De omschrijving ‘politieke benoeming’ zou in dit specifieke geval betekenen dat de nieuwe museumbaas bekend moet zijn met de Limburgse situatie en bereid daarin te investeren. Dat betekent onder meer dat hij (het wordt géén zij) bereid moet zijn in binnen- en buitenland als ambassadeur van Via 2018 op te treden. En het Bonnefantenmuseum toegankelijker en interactiever te maken.
Kijk, dat maakt zo’n profielschets al een stuk eenvoudiger. Eigenlijk blijven er dan twee kandidaten over. Stijn Huijts (Schunck Heerlen) en Guus Beumer (Marres en Bureau Europa in Maastricht) . Beiden hebben gevoel voor de tijdgeest, een groot internationaal netwerk en zijn begaafde fondsenwervers. Huijts is de meest ambitieuze van de twee, probleem is echter dat hij tot over de oren in de mede door hemzelf ingezette ‘culturele lente’ van Heerlen zit. Na drie jaar Schunck zou zo’n overstap naar het Bonnefanten niet alleen wat vroeg komen, zo’n move zal hem in zijn geboortestad op zijn zachtst gezegd niet in dank worden afgenomen. Genoemde ‘lente’ zou door zijn vertrek zomaar kunnen verschieten in de kleuren van de herfst.
De andere ‘politieke’ kandidaat zou Guus Beumer kunnen zijn. Met zijn onconventionele programmering bij Marres en NAi / Bureau Europa heeft hij zich landelijk behoorlijk in de kijker gespeeld, resulterend in het Nederlandse curatorschap op de aanstaande Biënnale van Venetië. Daarbij lijkt deze charmante non-comformist onderhand wel weer toe aan, zoals dat tegenwoordig heet, een nieuwe uitdaging. Beumer kijkt met een sociologische bril naar de kunsten, hetgeen een interessante positiewijziging bij het Bonnefanten met zich mee kunnen brengen. Probleem bij Beumer is dat zijn track record bij Marres en Bureau Europa een niet al te hoog Limburg-gehalte heeft. De vraag is ook of deze pendelaar – hij is altijd in Amsterdam blijven wonen – zich voor de Bonnefanten-klus metterdaad in Maastricht of omgeving zou willen vestigen.
Even terug nog naar de aftredende vorst. Over Alexander van Grevenstein kan veel worden gezegd, en dat zal dit jaar (zijn laatste) nog veelvuldig gebeuren, hij zal de geschiedenis ingaan als de man die het Bonnefantenmuseum op de (intern)nationale kaart zette. Hij laat een gebouw, een visie, een collectie en daarmee een verwachtingspatroon achter waar niemand omheen kan. Ook zijn opvolger niet.
U vindt dit een nogal speculatief stukje? Klopt, maar door de verkiezingen zou het zomaar kunnen dat de benoeming op zeer korte termijn wordt afgerond. Huijts of Beumer? Mijn vermoeden zit – niet eens zo heel goed – verborgen in dit stukje. Misschien zit ik er naast, ik denk het niet. De geschiedenis zal me vrijspreken.
WIDO SMEETS
