Glocal Affairs
In de vorige editie van Zuiderlucht stonden vier pagina’s met reacties op de beeldende-kunstmanifestatie Glocal Affairs in november vorig jaar. Odile Wolfs, als gedeputeerde Kunst en Cultuur initiatiefneemster van het evenement, reageert. En kunstenaar Henk Verbeek blikt terug op de vermaledijde voorganger van Glocal Affairs, een kwart eeuw terug.
‘Er is veel over gesproken…
Even divers als de Glocal Affiars zelf zijn de talloze reacties van deelnemers en bezoekers van deze manifestatie. Zowel persoonlijk als via de media hebben ze mij bereikt. Ik, op mijn beurt, heb genoten van de diversiteit van de tentoongestelde werken en ben er trots op dat ik heb mogen bijdragen aan de totstandkoming van dit evenement.
Als het gaat om Glocal Affairs zijn er verschillende zaken waar ik als gedeputeerde van cultuur bijzonder mee ingenomen ben. Als eerste wil ik noemen, en misschien verbaast het u, de kritieken. Het is op zich al geweldig dat zo’n bonte verzameling aan mensen iets te zeggen heeft over een dergelijke expositie. Het is weliswaar niet altijd even positief of genuanceerd, maar het feit alleen al dat er op een dergelijke schaal gesproken wordt over kunst in onze provincie stemt mij tevreden.
Ten tweede mag genoemd worden het feit dat er voor deze expositie bijzonder veel werk in opdracht is gemaakt. Dit heeft als voordeel dat het werk een relatie aangaat met de plek en de kunstenaar kan reflecteren op het thema en de omgeving waarin het kunstwerk geplaatst wordt. Maar misschien nog belangrijker, de kunstenaar wordt in staat gesteld om iets nieuws te produceren en krijgt daar ook feitelijk voor betaald. Voor jonge kunstenaars zijn dergelijke kansen van wezenlijk belang voor hun ontwikkeling.
Als derde is daar het publiek. Na een drukbezochte opening met heel veel bekende gezichten uit het circuit, zijn de bezoekers blijven komen. Mensen die speciaal voor de expositie naar Maastricht zijn afgereisd, maar ook mensen die toevallig langs de Timmerfabriek liepen en een kijkje kwamen nemen. Het werden er uiteindelijk enkele duizenden. Ook in dit opzicht was Glocal Affairs een geslaagde activiteit: de manifestatie was laagdrempelig en in staat om grote groepen mensen te interesseren.
Ook als het gaat om samenwerking blijkt het concept aan te slaan. In de gehele provincie en zelfs Duitsland waren instituten bereid deel te nemen aan de manifestatie. Er was geen sprake van een geïsoleerde expositie in Maastricht, maar van een gemeenschappelijk gevoeld initiatief waar iedereen graag onderdeel van wilde uitmaken.
Was er sprake van een statement? Zeker geen politiek statement. Wel laten we zien dat onze regio een internationale regio is, met internationaal georiënteerde kunstenaars die ook lokaal hun wortels hebben en daarmee hun relatie met de omgeving zijn aangegaan. Het was ook een statement in de zin dat wij in staat zijn om niet alleen een grootschalig evenement neer te zetten, maar ook om verbindingen te leggen met instellingen in de gehele regio.
Is er dan niets negatiefs te zeggen over Glocal Affairs? Dat laat ik liever aan anderen over. Zoals Hans Lemmen, een van de deelnemende kunstenaars, in het vorige nummer van Zuiderlucht liet optekenen : “We kunnen ook dankbaar zijn dat er iets is om op te mopperen”. Glocal Affairs: er is veel over gesproken en dat is juist de bedoeling van kunst … toch?
(gedeputeerde Kunst en Cultuur)
