Zelfbewust staat de worstsculptuur van kunstenaar Erwin Wurm op het bordes van museum Jan Cunen in Oss. Het beeld heeft worstarmen en -benen, met één arm in de zij kijkt hij uitdagend uit over Oss, vroeger de worststad bij uitstek.

Misschien was het wel daarom dat Wurm zich liet verleiden tot een expositie in Oss. Want voor Wurm staat de worst ook voor zijn verstikkende kinderjaren in Oostenrijk.  

Erwin Wurm (Bruck an der Mur, 1954) is het meest bekend door zijn one-minute sculptures. Hij vraagt van zijn bezoekers om een minuut lang zelf een sculptuur te zijn. Naar zijn aanwijzingen wurmen ze zich in een onmogelijk kledingstuk of leggen ze hun hoofd onder een lamp. Oefeningen die serieus dienen te worden uitgevoerd. ‘Dan werken ze het beste’, zei Wurm tijdens de online-opening van de expositie. Ook in Oss zijn een paar van die one-minutes sculptures te zien, waaronder een halsbrekende opdracht om met twee voeten op twee basketballen te gaan staan. 

Erwin Wurm, Attic-Brain-Rain (2014). foto Eva Würrdinger

Wurm liet zich voor deze tentoonstelling inspireren door het museumgebouw in Oss, de voormalige Villa Constance, het imposante woonhuis uit 1888 van margarinefabrikant Arnold van den Bergh. Vanuit Oostenrijk – corona stond niet toe om naar Oss te komen – bedacht Wurm voor elke kamer een concept. In de vroegere kinderkamer zijn speelse one-minute sculptures te zien, de voormalige kamer van mijnheer is voorzien van een van een augurk gemaakte bar en in de eetsalon staan Wurms grote Kastenmänner: mensfiguren, strak in het pak, die lijken op kledingkasten. 

In de voorkamer heeft Wurm objecten uit zijn Narrow House gezet, een absurdistische remake van zijn geboortehuis. Om de benauwdheid van die tijd voelbaar te maken, maakte hij het huis extreem smal. Een sterk verkleinde stoel met extreem smalle schoenen ervoor staan in de voorkamer, op tafel staat een absurd smalle telefoon en een kamer verderop staat een tweepersoonsbed waarin zelfs twee extreem smalle mensen niet kunnen liggen.

Humor, relativering en ontregeling gaan in het werk van Wurm hand in hand. Waarom doen we de dingen zoals we ze doen? Het levert indrukkwekkende sculpturen op. Zijn befaamde Fat House is in Oss pratend aanwezig in een video. ‘Een slecht kunstwerk is nog altijd een kunstwerk, maar is een slecht huis nog een huis?’, vraagt het zich af.  

Erwin Wurm, Am I a House? Van 29.1 t/m 28.8 in Museum Jan Cunen in Oss. museumjancunen.nl