De Nederlandse schilder Ronald Zuurmond en de Belgische beeldhouwer Johan Tahon schuwen de diepgang niet. Hun verstilde figuren ontmoeten elkaar bij PARK in Tilburg. 

Van de negen schilderijen van Ronald Zuurmond (Den Haag, 1964) hangen er acht aan de achterwand, naast en boven elkaar. Ze hellen schuin naar voren, en twee ervan hangen zelfs in de hoeken, zoals in 1913 Zwart vierkant van Kazimir Malevitjs, het summum van de abstractie.

De schilderijen van Zuurmond zijn eveneens zwart, maar niet abstract. Een aantal ervan zijn bloemstillevens, dat klinkt een stuk lieflijker dan de diepzwarte doeken met dunne, kale bloemstengels die het zijn, op de andere zijn mensen te zien. Een kind met een hond, een vrouw met een baby op schoot, twee kinderen hand in hand, een van hen houdt een geel springtouw vast. Het negende doek, No Party, hangt in zijn eentje aan een andere wand, het doet denken aan de piëta: moeder Maria die haar overleden zoon Jezus wiegt. De verf zit dik op het doek, het is donker, de mensen zijn stilgezet en in zichzelf gekeerd. Wat er diep van binnen in hen omgaat, is niet te duiden of te benoemen; dat laat Zuurmond aan ons als kijker over.

Johan Tahon, Beluga Self. 2022

Net zo is het met de mens-wezens van Johan Tahon (Menen, 1965). De sculptuur Wir überleben das Licht staat groot en wit voor de zwarte schilderijen van Zuurmond. Het beeld is opgebouwd uit delen van mensfiguren die niet bij elkaar lijken te passen, deels ondersteboven geplaatst, een groot verstild hoofd en een kleine, fragiele figuur ernaast. Het was een van de blikvangers van de tentoonstelling die Tahon in 2018 had in het Bonnefanten in Maastricht.

Van de zes sculpturen in PARK zijn sommige een paar jaar oud, andere helemaal nieuw. Ze zijn onderling zeer verschillend, alleen al van formaat, maar stuk voor stuk hebben ze een krachtige, in zichzelf gekeerde aanwezigheid en suggereren ze een diepe gevoelswereld. Van het zwarte kinderkopje Park en de geknielde, met blauwwit glazuur overgoten Virgin Sun tot de jongensachtige witte figuur Kykhill: elke figuur is stilgezet in de ruimte en in de tijd, en maakt iets voelbaar van wat boven de tastbare werkelijkheid uitstijgt. In hun stilte roepen ze, net als de dichter van Psalm 130 lang geleden, uit de diepten. 

Johan Tahon, Ronald Zuurmond, Uit de diepten. Van 23.04 t/m 12.6 in PARK, Tilburg. park013.nl