Feuilleton: Een ideale tentoonstelling

Wat een goed idee van Marres, om een Limburg Biënnale te beginnen! Kunst van eigen bodem presenteren onder een titel die internationaal prestige suggereert, je vraagt je af waarom niet eerder iemand eerder op het idee is gekomen.

Naar opgave hangen er 250 werken bij Marres, van 150 deelnemers, hun namen passen niet eens op de poster. Twaalf professionele kunstenaars fungeren als curator/jurylid. Ze mogen ook zelf werk ophangen; mooi meegenomen in een tijd waarin er nog amper...

beeldende-kunstpodia zijn. Ook voor Maastricht komt deze Limburg Biënnale goed gelegen; heeft de stad, die zich gestaag ontwikkelt tot een culturele woestenij, toch nog iets om trots op te zijn.

Behalve professionals werden ook amateurs gevraagd werk in te sturen; goed dat dit kunstmatige onderscheid ook eens ter discussie wordt gesteld. Ook andere actuele thema’s, zoals participatie en inclusie konden snel worden afgevinkt. Overheden en fondsen zullen tevreden zijn.

Een volgende meevaller is dat Marres met deze Limburg Biënnale spaarzaam kan zijn met de pr-gelden. Zo kunnen de billboards in hartje Amsterdam en de advertentie in de Groene achterwege blijven; wat moeten ze in de grachtengordel met Limburgse kunst? Hoewel: de regio is populair bij politici en fondsen, en die zitten nu eenmaal in de Randstad. Dus je weet het niet.

De twaalf kunstenaars die als curator fungeren, krijgen ruimhartig betaald. Ook de door hen aangezochte ‘troefkunstenaars’ krijgen een vergoeding; hun werken zijn volledig verzekerd. Voor de overige deelnemers, onder wie opvallend weinige oudere, gelden andere tarieven. Hun werk is amper verzekerd, en ook hun honorering is anders. Ze krijgen niets. Mocht zich ter plekke een koper voor hun werk aandienen, dan gaat wel twintig procent van de opbrengst naar Marres. Het is niet helemaal volgens de Fair Practice Code, die een eerlijke honorering voor álle kunstenaars beoogt, maar wat is nog eerlijk in deze tijd? Ze zullen blij zijn dat hun werk überhaupt te zien is. En zo’n biënnale staat ook nog eens goed op je cv.

Dat de genoemde ‘troefkunstenaars’ geen artistieke keuzes zijn, maar veelal vrienden en vriendinnen van de curatoren, is logisch. Ook hier is het voordeel groter dan het nadeel: het laat zien hoe de Limburgse vriendenrepubliek werkt, ook in de kunsten.

Al met al is deze Limburg Biënnale een ideale tentoonstelling.

Limburg Biënnale, van 5/9 t/m 5/11 in Marres, Huis voor hedendaagse cultuur in Maastricht. marres.org