Kom ik voor een interview, begint zij mij vragen te stellen: waar ik woon, waar ik vandaan kom… Judith Krebbekx (Roosendaal, 1967) houdt van verhalen.

Haar schilderijen – dezer dagen te zien op een tentoonstelling in Museum van Bommel van Dam in Venlo – komen soms bijna abstract over, vooral van dichtbij. Dan zijn het ‘verflandschappen’, zoals Krebbekx het uitdrukt. Daarmee bedoelt ze geen expressieve verfklodders, want die zijn er niet, maar de vele haardunne lagen acrylverf die zich op de ene plek aaneensluiten tot diepe kleuren en op de andere zo schraal zijn dat het doek er doorheen schemert – als de vegetatie in een berglandschap.

Pas als je afstand neemt, dringt de voorstelling goed tot je door. Je herkent een hand, twee honden die een hert aanvallen, een clownshoofd. Op de achtergrond van het schilderij met de honden bevindt zich een badkuip met een vrouw erin. Het is de godin Diana. Het hert is de jager Actaeon, die Diana tijdens het baden bespied heeft. Voor straf is hij betoverd. Op het schilderij staat hij op het punt door zijn eigen honden verscheurd te worden. “Een prachtig verhaal over lust, schaamte en wraak”, zegt Krebbekx. “En het interessante is dat vrouwen vooral een gluurder zien die zijn verdiende loon krijgt. Mannen stellen zich voor dat Actaeon wel móest kijken naar zo’n mooie vrouw en daarvan nu het slachtoffer wordt.”

Naast de klassieke mythologie gebruikt Krebbekx christelijke verhalen. Zo schilderde ze talloze versies van Maria met het kindje Jezus, oersymbool van moederliefde en troost. Of Agatha. Deze derde-eeuwse Siciliaanse had haar leven en haar ziel aan God gegeven. Een machtige Romein wilde met haar trouwen, maar Agatha weigerde. De straf voor haar standvastigheid was gruwelijk, maar heilig werd ze wel. Op traditionele afbeeldingen houdt ze haar afgesneden borsten op een schaaltje voor zich en zo schildert Krebbekx haar ook.

“Vroeger schilderde ik gezichten in extreme close-ups”, vertelt Krebbekx: “Het ging me daarbij vooral om de emoties. De laatste jaren ben ik letterlijk gaan uitzoomen, op zoek naar het verhaal achter de emoties.” Belangrijk voor die omslag was een verblijf van enkele maanden in Spanje. Hoewel ze zelf niet religieus is opgevoed, raakte ze onder de indruk van de rol die het geloof en de christelijke verhalen daar spelen als ankerpunten in het dagelijks bestaan. In dezelfde periode verhuisde Krebbekx van Amsterdam naar Zuid-Limburg: “Een mooi compromis tussen de Randstad en Spanje!”, lacht ze. “Ook hier zie ik hoe die verbondenheid met de heiligenverhalen nog steeds voortleeft.”

Krebbekx maakt het de kijker niet altijd gemakkelijk. Haar verflandschappen geven hun rijkdommen niet onmiddellijk prijs, titels kunnen enigszins cryptisch uitvallen en kennis van de mythologie, de bijbel en de heiligenlegendes komt van pas. “Maar”, zegt Krebbekx, “mensen mogen ook hun eigen verhalen verzinnen. Dat doen mijn dochter van zeven en haar vriendinnetjes ook als ze bij mij in het atelier zijn. Volwassenen lijken dat vermogen een beetje kwijtgeraakt te zijn. Maar we zoeken allemaal naar manieren om grip te krijgen op het leven. Dat gaat niet zonder verhalen.”

Fear and desire: recente werken van Judith Krebbekx. Van 5 februari t/m 15 april in Museum van Bommel van Dam Venlo. www.vanbommelvandam.nl en www.judithkrebbekx.com.