Het debat over echt en niet echt is niet nieuw, maar heeft zich sinds de kredietcrisis wel aanzienlijk verbreed. Cruciaal was het moment waarop bankiers gedwongen werden te bekennen dat ze hun eigen financiële producten niet meer begrepen. Het begrip ‘echte economie’ maakte opgang, als tegenhanger van de virtuele economie waar de bankierskaste zich sinds de jaren negentig in had verloren.
Op andere plaatsen was het spel met de virtuele werkelijkheid al bij ons binnengedrongen. Op televisie blijven Big Brother-achtige programma’s en allerlei varianten van reality-tv aanslaan. Internet bestaat bij de gratie van de virtuele werkelijkheid, nee: ís virtuele werkelijkheid.
En de wereld der kunsten?
Beeldend kunstenaar Aernout Mik maakt furore in het Museum of Modern Art in New York furore met films die anticiperen op de twijfels in de hoofden van de kijkers: is dit echt of…? Al in 2001 maakt hij Middlemen die laat zien hoe een beursvloer eruitziet als de deskundigen ter plekke hun eigen wereld niet meer begrijpen. Luc Tuymans speelt al decennialang met het concept van ‘authentieke vervalsingen’: elk beeld dat we onder ogen krijgen, bedriegt. Zo ook op zijn solo-expositie Against the Day, te zien in Brussel. We gingen er kijken.
Emile Hollman reisde met Guido Wevers, intendant van Maastricht Culturele Hoofdstad 2018, naar Lille, het lichtend voorbeeld voor alle op die titel azende steden. In het verslag van die trip legt Wevers uit waarom je van alle goede voorbeelden kennis moet nemen, om ze vervolgens te vergeten. Succes valt immers niet te reproduceren.
In de culturele hoofdstad van de wereld, Venetië, is deze zomer de 53e kunstbiënnale. Paul Depondt liet de afgelopen dertig jaar geen enkele keer verstek gaan en vertelt in Zuiderlucht over zijn ervaringen. Niet toevallig is deze biënnale ook de plaats waar het vernieuwde Schunck Glaspaleis in Heerlen zich aan de wereld presenteert.
Dichter bij huis beschrijven we de pogingen van drie jonge ontwerpers om Maastricht tot modestad te bombarderen, en het bloedige verhaal van de kartuizers in Roermond. Rond 1500 was daar een van de grootste bibliotheken van Nederland gevestigd, later huisden er een seminarie en een rechtbank, nu worden er exposities gehouden. Niet alleen in oude gebouwen lopen de genres dooreen, ook in de muziek. Een luidruchtig voorbeeld is de polkapunk van Mala Vita waar we dit nummer mee openen. De zomer van 2009 luiden we in met de inmiddels traditionele Zuiderluchtige Zomerverhalen, ditmaal met ‘droombestemmingen’ als thema.
PS Overigens ben ik van mening dat het Nedinsco-complex in Venlo behouden moet blijven.
