Kiki vindt: Mode is kunst, of is kunst mode?

Over de vraag of mode kunst is, zijn al heel wat columns geschreven en al heel wat discussies gevoerd. Een eenduidig antwoord zal er nooit geformuleerd worden.

Wat ook een interessant gesprek kan opleveren, is de vraag of kunst misschien mode is geworden.

Het lijkt er wel op.

Aan het eind van de vorige eeuw was het hoogst hip om regelmatig sterrenrestaurants te bezoeken, liefst wereldwijd. België, Frankrijk, Spanje, Italië, alles stond in het teken van Michelin. Twee sterren eten was bijzonder, maar mocht je gedineerd hebben in een driesterren restaurant, dan verhoogde dat per direct je status. De coquilles, de foie d’oie en de ris de veau werden met je vrienden uitgebreid besproken en beoordeeld.

De laatste jaren is er een nieuwe mode bijgekomen. Om er een beetje bij te horen, is het een voorwaarde om kunstbeurzen te bezoeken.

Kon je begin van deze eeuw nog behoorlijk scoren als je de TEFAF had bezocht (liefst op de avond van de opening, de rest van de week is voor het gepeupel), zo moet je nu toch op zijn minst naar Art Basel zijn geweest, de Biënnale van Venetië hebben bezocht, Art Cologne nog even meepikken en de Eurostar naar Frieze hebben geboekt.

Wil je helemaal onderscheidend bezig zijn, dan moet je in Château Lacoste geweest zijn; Fondation Beyeler doet het trouwens ook altijd goed. Om alle opgeslagen schilderijen, beelden en performances vervolgens bij het borrelen te kunnen bespreken.

Ik vind het geweldig dat ook Henk en Ingrid geïntroduceerd worden in deze wereld – maar slaan we niet een beetje door? De programmering op televisie laat vrijwel elke dag een kunstprogramma zien, elke zichzelf respecterende glossy heeft een kunstbijlage met een agenda van de plekken die je gezien moét hebben. In elk verantwoord privé-interieur staat een prominente sidetable met een opengeklapt kunstboek. Etalages van winkels combineren het aanbod van de eigen waar met kunst; nog even en bij Blokker hangen de Corneilles tussen de Tefal-pannen.

Om zonder enige historische achtergrondkennis de curator uit te hangen gaat volgens mij te ver, en maakt dat (de belangstelling voor) kunst een modetrend is geworden waarvan de vlag de lading niet dekt.

Wat wordt dan de volgende hype? Ik vermoed dat het richting sport zal gaan, de signalen hiervoor zijn al te zien. De marathons, Ironman’s, triathlons, liefst in exotische oorden, winnen terrein bij de borrelpraat. Want ja, een marathon lopen in New York is een stuk interessanter dan dezelfde afstand in Brabant of Limburg. Voor een jongere generatie, de millennials, uiteraard. Zij zijn de toekomst, de pragmatische knarren rusten uit in de tuin.

PS: Een kwartiertje nadat ik de laatste letter getypt had kwam er op mijn instagram een melding: ALBERTHEIJNKUNSTSTICHTING… Ik bedoel maar!