Het begon met een weddenschap met zijn twee zoons. Ook na hun kindertijd zijn ze met zijn drieën altijd met Lego blijven bouwen. Vader Jeroen van Veen: “Hele dorpen waarin ook altijd een klein vleugeltje stond. Dan moet een grote vleugel van Lego ook kunnen.”

Duizenden steentjes verder staat hij er. “Door net wat speling te laten tussen de steentjes, hebben we ook de ronding erin kunnen maken. Spanten van technisch Lego houden de boel bij elkaar. Er zitten geen echte snaren in. In een normale vleugel zit daar twintigduizend kilo aan spanning op. Dat houdt dat plastic niet.” Deze vleugel bestaat uit 20.000 legostenen.

Jeroen van Veen (1969) en zijn vrouw Sandra (1968) spelen op een digitaal klavier. Daar sturen ze samples mee aan waarmee ze alle geluiden van de klassieke vleugel kunnen oproepen en meer. “En aan een Lego-piano kun je gemakkelijk allerlei andere instrumentjes, bijvoorbeeld op het gebied van percussie, klikken.” Het nieuwe instrument is pas een paar maanden klaar. De twee verkennen nog de mogelijkheden. Tijdens concerten gaan ze een speciale compositie spelen die voert langs hoogtepunten uit de muziekgeschiedenis zoals Bach, Mozart en Beethoven maar ook Pärt, Glass en Satie.
Bezoekers mogen gewoon in de zaal kijken en luisteren, maar ook rondom het instrument liggen voor “een andere beleving”. Het past allemaal bij de innovatieve benadering van de Van Veens. Ze combineren ‘gewone’ recitals graag met het zoeken naar nieuwe vormen. “Dit jaar beginnen we ook met twitterconcerten. Bezoekers in de zaal kunnen ter plekken reageren en vragen. De uitvoerenden geven weerwoord zonder dat het spel eronder leidt.” Bij de ‘kenners’ leidt de aanpak af en toe tot wenkbrauwfronsen. “Het is een wereld die vrij conservatief is. Wij proberen dat te doorbreken. Met een uitvoeringspraktijk die alleen slaafs, saai en doods is, zal het publiek steeds kleiner worden.”
De Van Veens hebben wel wat extra krediet bij de meer behoudende liefhebbers, omdat ze vernieuwing paren aan ouderwets vakmanschap. En waardering is er ook. Ze wonnen de Radio 4 Prijs voor het bereiken en boeien van een breed publiek.
Het zit het echtpaar ook op een andere manier mee. Zij hebben altijd minimal music gespeeld, ook toen weinigen daar nog brood in zagen. “Nu is die interesse er heel erg, mede dankzij mensen als Yann Tiersen en Ludovico Einaudi (respectievelijk verantwoordelijk voor de filmmuziek van Le fabuleux destin d’Amélie Poulain en Intouchables). De grote zalen stromen nu vol voor minimal music. Ik ben er ook van overtuigd dat het de muziek van de toekomst is, ook vanwege de dwarsverbanden met pop en dance.”

Jeroen en Sandra van Veen spelen op 22 februari om 20.15 in De Domijnen Sittard. dedomijnen.nl en pianoduo.org