Als voormalig boswachter was ik veel in de natuur te vinden en dat is niet veel veranderd nu ik vrijwillig boswachter en ambassadeur van ‘brabant vertelt’ ben. De natuur is er eigenlijk niet, want er is een diversiteit aan natuur en natuurgebieden in Nederland. Eigenlijk moet ik schrijven ‘leefgebieden’, want het gaat om de biodiversiteit, verscheidenheid aan planten en dieren, die juist aantrekt. In de woordenboeken wordt een leefgebied als volgt omschreven: Het gebied waarin alle activiteiten van een dier of dierpopulatie zich kunnen afspelen. Naar mijn idee klopt dat niet, want in een leefgebied leven ook planten, schimmels, bacteriën etc. Een leefgebied is dus veel meer, en een bezoek aan een leefgebied is per seizoen ook nog eens verschillend. In het voorjaar zoek ik de schoonheid op van de voorjaarsbloemen in bos en weilanden. In de zomer de schoonheid van de Brabantse beekdalen en aan het einde van de zomer de pracht en praal van onze heidegebieden. In de herfst de kleurrijke bossen en in de winter de stille kilte van een winters bos. Kortom; kunst en natuur smelten ineen in schoonheid. En volgens mij zoeken niet alleen boswachters die schoonheid en die natuur op, maar ook musici, kunstenaars, rustzoekers en genietende wandelaars.

Over musici gesproken, ik weet bijna zeker dat Beethoven de eerste tonen van de Vijfde Symfonie ‘gestolen’ heeft van de geelgors. En zo zijn er heel veel voorbeelden van musici die bepaalde natuurgeluiden opgenomen hebben in hun muziek. Denk maar eens aan het prachtige nummer Blackbird van The Beatles. Maar ook kunstschilders als Van Gogh, Monet en Gauguin brachten veel tijd door in de natuur. Van Gogh heeft bijvoorbeeld de prachtige natuur van het Nuenens Broek van destijds schitterend vereeuwigd. En als ik zo rond loop in bos, veld, heide en langs vennen, dan kom ik die kunst van die impressionisten ook gewoon tegen. Kunst in de natuur, als je de ogen opent dan kun je veel kunst vinden in de natuur. Dat kan een spel zijn van de schaduw en de zon, of wuivende struiken zoals de jeneverbes, die op mistige dagen op mensen of spoken lijken, of de weerspiegeling van stammen in het water, of kristalvormen in het ijs of gewoon een handvorm in een oude stam. Kunst te over.
Al je zintuigen gebruiken is ook al een kunst, want vaak nemen mensen daar de rust niet voor. Toch is dat heel belangrijk wil je de natuur/de leefgebieden echt beleven. Gewoon eens stil staan midden in een bos en alle geluiden echt tot je door laten dringen. Of op een plek gaan zitten in een bos of heideveld en de omgeving eens echt in je opnemen. Dan ben je pas echt één met zo’n leefgebied. Je zult ook ontdekken dat er dan rust in je komt. En je voelt daarna de energie opborrelen om weer eens wat aan te pakken. Dan ben je dus een echte kunstenaar.

FRANS KAPTEIJNS
(boswachter)
www.boswachterfrans.com