Poëzie leidt een steeds marginaler bestaan in de Nederlandse letteren. Kranten recenseren minder, oplages slinken en alleen de idealistische boekhandelaar heeft nog poëziebundels in huis. Intussen wemelt van de stadsdichters en ‘slam poets’ en is er volop publiek bij de poëziefestivals. Wat is er aan de hand? “Ik dacht al dat je erover zou beginnen”, gnuift Hans van de Waarsenburg, dichter en oprichter en voorzitter van The Maastricht International Poetry Nights (MIPN). “Het klinkt paradoxaal. Als je de belangstelling voor...

geluksvogel illustratie

Dit artikel is alleen toegankelijk voor Zout-abonnees.

Log in als u al abonnee bent of klik hier als u het wil worden. U krijgt er geen spijt van!

Abonneer nu