Overstuurd
Marike Jager is geen ‘bedachte act’

Singer-songwriter Marike Jager bewijst dat je ook zonder die ene grote hit een aangenaam plekje kunt veroveren in de nationale popwereld. Het valt niet mee haar muziek te duiden. Dat een recensent het had over ‘Marike-liedjes’ beschouwt ze als een groot compliment.

In de woonkamer van Marike Jager in Beuningen neemt de kast met cd’s en elpees een prominente plaats in. Albums van jazz-zangeressen als Madelein Peyroux en Nina Simone staan er naast het werk van Zita Swoon, Fiona Apple, Gomez, Ron Sexsmith en G Love & Special Sauce. Uit de boxen klinkt relaxte muziek van de Canadese Leslie Feist, een singer-songwriter die ze erg bewondert. “Ik heb bij haar in het voorprogramma gespeeld”, vertelt Jager. “Feist heeft een bijzondere, emotionele stem en haar gitaarspel is echt fantastisch. Haar muziek is stoer en sexy. Door haar heb ik zelf ook de elektrische gitaar opgepakt. Het is goed om nieuwe dingen uit te proberen, want je moet jezelf wakker houden.”

In de muziek van Marike Jager (Leusden, 1979) klinken veel verschillende invloeden door. Maar als het er op aan komt, grijpt ze terug naar de klassieke popliedjes van The Beatles. “Een album als Abbey Road verveelt nooit. Hun muziek is een heerlijke combinatie van de rauwheid van John Lennon en de tederheid van Paul McCartney. Ze houden je steeds weer bij de les met mooie melodieën en verrassende details.”
Bij een vrouwelijke singer-songwriter denk je meteen aan een meisje met gitaar, maar Celia Trigger laat een opvallend gevarieerd geluid horen. Breekbare pianoliedjes, popsongs met een vleugje jazz en een lekker rocker als Easy.
Popjournalisten en muziekliefhebbers hebben de neiging om een artiest in een hokje te stoppen, maar bij Marike Jager is dat geen eenvoudige opgave. Na het gesprek rijdt ze bijvoorbeeld naar Hilversum voor een intiem akoestisch optreden in radioprogramma Met het oog op morgen, terwijl ze komende zomer met haar band op De zwarte cross optreedt, een ruig motorsportspektakel in Lichtenvoorde. “Als ik twaalf liedjes heb, dan vergelijken ze me meestal met twaalf verschillende artiesten. Runner the Gate, de afsluiter van het album, is opgenomen met een taperecorder. Dat klinkt een beetje ‘overstuurd’ en dan noemen ze PJ Harvey als referentie. Even later klink ik blijkbaar weer als Aimee Mann.” Uiteindelijk dook bij een van de vele recensies de omschrijving ‘Marike-liedjes’ op. “Dat vind ik echt een groot compliment.”
Ondanks de afwisseling in muziekstijlen heeft de plaat een onmiskenbaar herkenbaar geluid. “Het is dezelfde stem, het zijn dezelfde muzikanten en het blijft hetzelfde tijdsbeeld.” Ook de rijke arrangementen staan volgens haar in dienst van de liedjes. “Ik houd er van om belangrijke elementen helemaal uit te vergroten. Voor deze plaat hebben we voor het eerst met strijkers en blazers gewerkt, maar alleen als een liedje daar om vroeg. Daardoor heeft de plaat een gelaagd geluid. Dat kan ook best, maar de zang moet niet ‘verzuipen’ in dingen die echt niet nodig zijn. Als er geen plek meer is voor mijn stem, gaat het te ver.”

Marike Jager heeft er een tijdje over gedaan om te komen waar ze nu staat. Sinds haar overwinning in de Grote Prijs van Nederland in 2003 (categorie singer-songwriter) zocht ze naar haar eigen plekje in de Nederlandse muziekwereld. “We volgen de langzame weg. Mensen moeten ons echt ontdekken. Ik ben geen bedachte act. Ze kopen mijn album niet alleen maar voor dat ene liedje. Dat is misschien niet zo handig, maar ik ben er trots op hoe we onze huidige positie hebben verworven.”
Celia Trigger is uitgebracht op Morning Coffee Records, haar eigen platenlabel dat ze met toetsenist en bandlid Henk Jan Heuvelink oprichtte. “De grote labels willen steeds minder risico nemen. Als je geen hitkraker hebt, ben je niet verzekerd van succes en dan zullen ze je niet zo snel uitbrengen. De andere optie is dan om het zelf te doen, maar daar komt een hoop bij kijken: Hoe profileer je jezelf, waar wil je over een jaar staan en hoe ga je daar komen? Ik zou niet alleen maar liedjes kunnen schrijven. Daarom geef ik ook workshops en ik spreek radio- en televisiecommercials in. Veel mensen hebben echt geen idee wat ik de hele dag doe.”
Onder deze drukke omstandigheden blijft er maar weinig tijd over om aan nieuwe nummers te schrijven. “Daarom ga ik volgende week een paar dagen naar Schiermonnikoog om weer eens echt in de liedjes te kunnen duiken. Ik ga alleen en bedenk vooraf niet wat het ongeveer moet gaan worden. Ik laat het allemaal gewoon gebeuren.”

Marike Jager: “De nieuwe plaat heeft een gelaagd geluid.” foto Ronald Rietman

Marike Jager treedt op 5 maart op in De nieuwe nor in Heerlen en 14 maart in Perron 55 in Venlo.