De wetenschap zal er zich nog over buigen, toch verbeeld ik me alvast dat de kleuren in de natuur een stuk intenser zijn dan andere jaren. Het licht is anders, de lucht helderder. Niet alleen boven Wuhan, Lombardije en de Himalaya, ook bij mij. Het Velux-raam boven mijn hoofd biedt uitzicht op een kwadraat meter kobaltblauw, nooit eerder was het hier zo blauw.
Corona doet niet alleen iets met de zintuigen. De kwekers in de Bollenstreek zijn begonnen met het kortwieken van hun bloemen. Ondanks led-borden, dranghekken en niet te missen boodschappen op alle media kwamen er met Pasen te veel bezoekers op af. Ik begrijp dat. Wie vier hoog achter woont, wil met Pasen graag naar Hillegom om te zien dat het leven wel degelijk nog kleur heeft.
Ik zag een foto van een kweker, hoog op een maaimachine die kaarsrechte banen over een tulpenveld trekt. Vóór hem is alles geel, achter hem is alles groen. Extra sneu: om de jaarlijkse overlast te reguleren had de man een extra bloemenveld voor selfie-toeristen ingericht, compleet met houtsnipperpaden, loopplanken, podia en een rolstoelweg. Alles voor niets. Blijf thuis, parafraseert hij Blaise Pascal, de meeste geciteerde filosoof dezer dagen, er komt alleen ellende van.
Het is de meest genegeerde quote aller tijden. We reizen de hele wereld over, veel mensen nemen eerder het vliegtuig dan de bus – zou dat na corona anders zijn? We amuseren ons kapot, en willen dat weten ook, real time, op instagram, met kiekjes die doen denken aan vroeger, toen we op een verloren dinsdagavond dicht tegen elkaar aan schoven om de vakantiedia’s van de buren te bekijken. Avondvullende programma’s waren het, met de gordijnen open.
Ergens las ik dat millennials bij het kiezen van hun reisdoel rekening houden met de instagrambaarheid. De Bollensteek bijvoorbeeld is bij uitstek instagrammable. Net als de Himalaya, zeker nu de sneeuwtoppen weer zichtbaar zijn. Het schijnt dat zelfs Amsterdam weer toonbaar is, al klagen de duiven dat er te weinig kots en pizzaresten tussen de straatstenen zitten. Ook voor hun is vast een regeling in de maak.
Half maart, toen de crisis om zich heen greep, kreeg KLM-topman Peter Elbers de vraag voorgelegd hoeveel Nederlanders met een KLM-ticket in het buitenland zaten. Een kwart miljoen, schatte hij. De voor hun repatriëring opgetuigde luchtbrug was het laatste wapenfeit van de KLM. Op de buitenvelden van Schiphol staan zo’n 200 toestellen aan de grond.
Het personeel zit thuis, maar zonder zorgen. De staat gaat zeven miljard euro bijlappen om de nationale trots weer in de lucht te krijgen, en het heen en weer vliegende instagramvolk weer aan zijn gerief te laten komen. De afspraak is helder: we gaan doen alsof er niets is gebeurd.
WIDO SMEETS
