Hoeveel kwaad kan een kinderkoor? Niet veel zou je denken. Toch ontstond er eind december een aardige rel rondom een persiflage van een kinderliedje, gezongen door dertig meisjes en uitgezonden op de WDR, de West-Duitse openbare omroep.
Het originele liedje gaat over een grootmoeder die in de kippenstal op haar motor rijdt. De gepersifleerde tekst speelt in op de Fridays for Future beweging: de aanklacht tegen een oudere generatie die op kosten van de jonge generatie grondstoffen opmaakt en niet (voldoende) in actie komt tegen de opwarming van de aarde. Zo wordt in de nieuwe liedtekst op de vele liters benzine gewezen die grootmoeders hobby vergt: “Meine Oma fährt im Hühnerstall Motorrad. Das sind tausend Liter Super jeden Monat.” Ook supermarktvlees, SUVs en cruise-vakanties komen aan bod.
Een mooi en onschuldig stukje satire, als u mij vraagt.
Echter, op de uitzending volgde – nadat een netwerk van trollen op de social media voor de nodige oproer had gezorgd – zelfs een kleine demonstratie voor het gebouw van de WDR-redactie in Keulen. Hoe, zo scandeerde men, kon de openbare omroep een zo vilein liedje over oma en opa brengen?
Ik moest aan deze ophef denken toen ik het artikel over Dear Winnie in deze ZL Podium/Theaterspecial las. Regisseur Junior Mthombeni vertelt daarin over de weerstand die zijn voorstelling met de geëmancipeerde verhalen van negen zwarte actrices, zangeressen en performers losmaakt. “Kennelijk willen mensen de confrontatie niet aan, willen ze een uitgestoken hand en dat we Kumbaya zingen.”
Waarom kunnen we tegenwoordig zo weinig aan? Waarom maken we ons zo boos over satire? Waarom begrijpen we geen ironie meer? Waarom zijn we zo verschrikkelijk snel gekwetst? En waarom bewegen media hierin mee? De WDR gaf vrijwel direct gehoor aan de relschoppers: de video van het kinderliedje ging offline en de programmadirecteur bood zijn excuses aan.
Het wordt tijd dat we weer een dikkere huid krijgen. Geen beter oefenterrein dan de kunsten. Het theater in! Hoe verstorender, intrigerender, experimenteler en radicaler, hoe beter. Laat twitter even voor wat het is, pak een theater- of concertprogramma en plan uw volgend bezoek.
Of neem deze Theaterspecial. Vanaf nu bieden we u vier keer per jaar, in samenwerking met Zuid-Nederlandse en Vlaamse gezelschappen en theaters, deze speciale uitgave van Podium aan waarin we telkens enkele parels uit dans, theater en muziek uitlichten. De Theaterspecial komt in de plaats van theatermagazine Jeroen: vanwege de hogere frequentie zitten we dichter op de programmering. Waarmee we gehoor geven aan de vraag van lezers om de cultuuragenda van ZL Podium te combineren met de theateragenda. Met ZL Podium heeft u nu alle informatie over de aankomende evenementen bij de hand.
Zien we elkaar in het theater?
CHRISTIANE GRONENBERG
bladmanager
