Bij de komende Boekenweek krijgt u het prachtige essay Zink van David van Reybrouck gratis. Hij schrijft over het verloren gegane, onafhankelijke ministaatje Moresnet, ooit gelegen op het grensvlak van Duitsland, België en Nederland, dichtbij Vaals. Hoofdpersoon is Emil, een man die zonder te verhuizen vijf maal van nationaliteit veranderde. Hoe dat kan? Dat moet u zelf maar lezen. Spoilers zijn hier verboden.
Duitsland is het thema van de Boekenweek. Grote namen bracht de Duitse literatuur voort, u kent ze nog wel van de middelbare school, toen er nog echt gelezen moest worden. De vraag is natuurlijk: wie leest nog die grootmeesters omdat ze mooi of interessant zijn? De populairste hedendaagse Duitse schrijfster in Nederland is Gulia Enders. De mooie voedselmachine. De charme van je darmen. Het werd heel goed verkocht. Scheisse.
Nederland én Vlaanderen zijn in het najaar de ‘eregasten’ op de Buchmesse in Frankfurt. Alles komt denk ik dan wel goed en wie weet welke Nederlandse schrijver of schrijfster doorbreekt in het Duitse taalgebied. We zijn benieuwd.
De Toneelacademie in Maastricht was jarig. 65 jaar. Vandaar de zeer lezenswaardige special bij deze ZL over een opleiding die alleen maar grote namen lijkt af te leveren. Toneel is in deze jachtige, vluchtige tijden een oase van rust, moet dat zo blijven of eist de tijd aanpassingen hieraan? Net zoals soms oude gebouwen onder handen genomen moeten worden om te overleven, om een nieuwe functionaliteit te krijgen, om hun betekenis te handhaven in stad of stadswijk. Ze worden ‘omgekat’ en geschikt gemaakt voor de toekomst. Onder meer door de uit Hoensbroek afkomstige Bert Dirrix die onlangs werd uitgeroepen tot Architect van het Jaar.
Nu we het toch over omkatten hebben. Ga naar Luik, de stad waar architectonisch mooi en lelijk vaak hand in hand gaan, waar arm en rijk nog zichtbaar zijn, waar niet alles is aangeharkt en ingeperkt, waar het oude, krakkemikkige MAMAC is gerenoveerd tot La Boverie, een nieuw museum in een neo-klassiek gebouw. Er komt een tentoonstelling met kunst uit de familie van Anne Sinclair, de voormalige echtgenote van de wegens seksuele perikelen op een zijspoor geraakte Dominique Strauss-Kahn.
Was DSK een Belg geweest, dan had hij probleemloos gepast in Belgica, de nieuwe film van Felix Van Groeningen waarin deze op zoek gaat naar de ware aard van zijn landgenoten. Het is die combinatie van hoop en verslagenheid, de tragiek van de belofte die nooit bewaarheid wordt die Van Groeningen in Belgica probeert te vatten, schrijft onze filmmedewerker Ronald Rovers. De film komt een dezer dagen uit, in een geen enkele andere nieuwe Vlaamse productie geprogrammeerd wil staan. Niemand durft het nog tegen Van Groeningen op te nemen, Belgica is een geheide publiekszuiger.
Misschien dat ik eerst nog even Het verdriet van België van Hugo Claus ter hand neem. Of toch nog een keer Zink van Van Reybrouck? Of Joseph en zijn broers van Thomas Mann? Keuzes genoeg.
George Vogelaar
Waarnemend hoofdredacteur
