Het fotografisch werk van Elspeth Diederix roept een tijdsgevoel op. Op haar soms wandvullende beelden die nu te zien zijn in Buitenplaats Kasteel Wijlre zie je grassen, bloemen en kruiden die ze de afgelopen twee jaar rondom het Zuid-Limburgse landgoed heeft gefotografeerd.
In de schijnbare onopvallendheid ontwaar je als kijker structuren, texturen en kleuren; bovenal realiseer je je dat elk werk gerijpt is door de tijd.
Het oeuvre van Prix de Rome-winnares Elspeth Diederix (Nairobi, 1971) heeft zijn weg gevonden naar musea, zoals het Rijksmuseum Twenthe, en is te zien in de publieke ruimte, zoals in de tunnel bij NS-station Uitgeest. Hoewel haar levensloop getuigt van een internationale oriëntatie – geboren in Kenia, opgegroeid in Colombia, wonend in Amsterdam – lijkt ze zich de laatste jaren steeds meer op de haar omringende wereld te concentreren, zoals in haar fotoblog The Miracle Garden.
In Hedge House, het paviljoen in de tuin van Kasteel Wijlre, zijn fotografische stillevens te zien die soms bewerkt zijn met de computer, iets wat ze nooit eerder deed. Door deze manipulaties heeft ze patronen die in de natuur aanwezig zijn uitvergroot; ze zet de natuur fotografisch naar haar hand, zodat die zich op haar beurt de ruimte van de minimalistische architectuur van het Hedge House toe-eigent.
Elspeth Diederix, Field Pattern (2023), Giclée print, 120 x 180 cm. Courtesy Stigter van Doesburg
Met deze ingrepen roept Diederix vragen op over de verhouding tussen natuur en kunst, tussen architectuur en decoratie, tussen binnen en buiten en tenslotte over de verhouding tussen het permanente en het vergankelijke. De tentoonstelling dwingt de kijkers om buiten de bestaande denkkaders te gaan, ze laat ze twijfelen aan de eigen waarneming. Zijn dit schilderijen, tekeningen, manipulaties? Of dient de natuur zich werkelijk zo aan en valt er veel meer te zien voor wie goed kijkt?
Het strakke lijnenspel van het door architect Wiel Arets ontworpen gebouw contrasteert met de even monumentale weelde aan afgebeelde gewassen, waarbij de kunstenares er bewust voor heeft gekozen om minder opvallende planten als onderwerp te nemen en niet de gebruikelijke aandachttrekkers.
Angelica Fields is een tentoonstelling die op zoek gaat naar de sublieme schoonheid door een zorgvuldig georkestreerde en door de tijd volgroeide samensmelting van architectuur, natuurbeleving en kunst. Hier gaat het om een schoonheid die niet overdondert of om aandacht schreeuwt, maar geduldig wacht om te worden ontdekt. Wie het geduld kan opbrengen, wordt beloond.
Elspeth Diederix, Angelica Fields. T/m 25.08 in Hedge House/Buitenplaats Kasteel Wijlre. kasteelwijlre.nl
