In our silence, we were asking
those questions friends who trust each other
ask out of great fatigue,
each one hoping the other knows more
and when this isn’t so, hoping
their shared impressions will amount to insight.
Is there any benefit in forcing upon oneself
the realization that one must die?
Is it possible to miss the opportunity of one’s life?
Questions like that.
The snow heavy. The black night
transformed into busy white air.
Something we hadn’t seen revealed.
Only the meaning wasn’t revealed.
____
In onze stilte stelden we
die vragen die vrienden die elkaar vertrouwen
uit grote vermoeidheid stellen,
elk hopend dat de ander meer weet
en als dit niet zo is, hopend
dat hun gedeelde indrukken samen tot inzicht zullen leiden.
Heeft het enig nut het besef
dat men moet sterven aan zichzelf op te dringen?
Is het mogelijk om de kans van je leven te missen?
Dat soort vragen.
De sneeuw zwaar. De zwarte nacht
veranderde in drukke witte lucht.
Iets wat we niet gezien hadden werd onthuld.
Alleen de betekenis werd niet onthuld.
LOUISE GLÜCK
Uit: Louise Glück, Averno, 2006. Tweetalige uitgave met vertaling van Radna Fabias. Amsterdam, De Arbeiderspers, 2021.
