De dreampop van Jente Pironet en z’n band Portland is, gekatapulteerd door Studio Brussel, bezig aan de weg omhoog. In april staat de band op Little Waves in Genk. “België heeft een soort hoek af.” DOOR FONS GERAETS
Wie goed zoekt vindt ze nog: indoor-popfestivals met een exquise line-up voor fijnproevers, waar het niet draait om decibellen, afterparty’s en hectoliters bier, maar waar enkel De Muziek centraal staat. Little Waves in C-Mine in Genk is zo’n verborgen parel. Het zijn niet de minste artiesten die de afgelopen jaren op de vier podia van dit festival hebben gestaan: Mercury Rev, Grandaddy, Blitzen Trapper, Damien Jurado, Wovenhand, Milky Chance, Villagers. Het affiche voor editie nummer zeven, op zaterdag 13 april, is met Amerikaanse singer-songwriters als Ryley Walker (zijn album Primrose Green is een meesterwerk), Marissa Nadler, Gabriel Kahane plus de Belgische formaties Isbells, Crayon Sun en Portland, weer veelbelovend. “Toen we in 2013 begonnen was de intentie om terug te gaan naar de bron: de song. Bovendien ontbrak een evenement met louter singer-songwriters in deze regio”, zegt Brecht Gielis, programmeur van C-Mine. “Het idee heb ik opgepikt van Songbird in Rotterdam, Crossing Border in Den Haag en Naked Song in Eindhoven. In de loop der tijd is de formule opgerekt. Nu bieden we ook ruimte aan indiepop, folk, americana en aanleunende genres.”
Portland zal in april als ‘subliner’ worden opgediend. De dreampop van deze viermansformatie – in de verte refererend aan Fleet Foxes en Alt-J – maakt pijlsnel furore in Vlaanderen. Zo is de op 1 december begonnen nieuwe clubtour bijna overal uitverkocht. Dat is opmerkelijk, gezien hun bescheiden discografie. Sinds de oprichting in 2014 zijn drie singles uitgebracht: Pouring Rain, Matilda en onlangs Lucky Clover. Portlands geluk is dat die nummers veelvuldig worden gedraaid op Studio Brussel. Uitvloeisel van het feit dat de band afgelopen jaar de eerste prijs in de wacht sleepte van Studio Brussels talentenjacht De Nieuwe Lichting. “Aandacht van zulke media is belangrijk om grotere bekendheid te verwerven”, vertelt zanger-gitarist Jente Pironet (27). “In Nederland moeten bands het vooral hebben van Spotify en andere streamingdiensten, bij ons is de radio nog doorslaggevend.” De royale airplay levert ook andere positieve effecten op, namelijk uitnodigingen voor de talrijke zomerfestivals. Zo speelde Portland op Dranouter, Eurosonic Noorderslag en Rock Werchter. De vraag dringt zich op of hun breekbare, melancholische, met elektronica doorspekte songs, in die ambiance wel tot hun recht komen. Pironet: “Daar moet het publiek maar antwoord op geven. In theorie zijn intieme clubs voor ons het meest geschikt, dat is waar. Daarom is er hard gewerkt, onder meer door PA-repetities, om overeind te blijven op de festivals. Onze live-sound is nu volledig aangepast aan grote podia.”
In oktober 2017, toen Portland live nog minder robuust voor de dag kwam, legde Pironet het optreden tijdens het DVERS-festival in Sittard stil. Het rumoer vanuit de zaal liep de spuigaten uit. “Het was een hel. Een paar concertgangers heb ik verzocht om de zaal te verlaten. Ze verpestten de show voor iedereen. Die ingreep was niet de meest populaire move die ik ooit heb gemaakt, maar het was noodzakelijk.” Volgens de blikvanger van Portland is publieksherrie vooral schering en inslag bij de zogenoemde showcasefestivals. Hier komen bezoekers niet speciaal voor een artiest, maar voor de gezelligheid. “Allerlei bands worden gepresenteerd en bezoekers lopen in en uit om overal iets mee te pikken. Het is vooral een sociaal gebeuren”, aldus Pironet.
De groep is vernoemd naar de grootste stad van de Amerikaanse staat Oregon, woonplaats van de door hem bewonderde singer-songwriter Eliott Smith. “Ik ben me in hem gaan verdiepen na een 2 Meter Sessie bij Jan-Douwe Kroeske. Toen raakte ik ook geïnteresseerd in de bijzondere subcultuur van de stad. Wist je trouwens dat Portland de meest groene stad van Amerika is? En vanwege het gunstige klimaat worden er rozen gekweekt, mijn lievelingsbloem. En de naam is kort en krachtig.”
De vier bandleden leerden elkaar kennen op de PXL rockacademie in Hasselt. In zijn toenmalige studentenhuis vroeg hij medebewoonster Sarah Pepels als eerste. Dat klikte meteen. “Toen zijn anderen erbij gekomen en weer vertrokken. Dat is geëvolueerd tot de huidige bezetting. In januari is het precies één jaar geleden dat we in deze samenstelling onze eerste show hebben gespeeld.”
Het Belgische voetbal, popmuziek en film zitten duidelijk in de lift. Heeft Jente Pironet een verklaring? Misschien zit er bij ons iets in het leidingwater, zegt hij grappend. Dan serieus: “België heeft een soort hoek af. Wij doen niet aan epigonisme, maar proberen vooral ons eigen ding te doen.” Ook andere zaken vormen een gunstige voedingsbodem voor de bloeiende popcultuur: aandachtig publiek, goed geoutilleerde concertzalen en het vertrouwen van de muziekindustrie. “België is een broeinest van creativiteit. Ik zie hier bandjes uit Amerika of god mag weten vanwaar, die kwalitatief veel minder zijn. Ik hoop van harte dat de Belgische popscene internationaal doorbreekt. Er zijn veel bands die dat echt verdienen.”
Little Waves. Met onder andere Portland, Ryley Walker (USa), Gabriel Kahane (USA), Crayon Sun, Marissa Nadler (USA). Op 13 april in C-Mine Cultuurcentrum Genk. c-minecultuurcentrum.be, littlewaves.be
