Na alle Belgische records te hebben verbroken heeft Nederland een regering. Een half jaar politiek kwartetten leverde een regeerakkoord op voor de gewone, normale Nederlander, meldde de nieuwe premier – die ook al de oude was.
Het begrip ‘gewone, normale Nederlander’ is minder eenvoudig dan het lijkt, we mogen daar niet te licht over doen. Bij onze premier is een ik al snel te dik. Hij denkt dat het zetels oplevert al je appelleert aan normaal en gewoon doen – een misverstand, zo blijkt op de sociale media.
Als iemand hem op deze basiswaarden aanspreekt, zoals Geert Wilders ooit deed – “Doe eens normaal, man!” – wordt hij boos. Dan is hij als debater op zijn best, en zegt: “Doe jíj eens normaal!”
Bij de heiligverklaring van de Nederlandse volksaard is het dringen geblazen. Sinds de normale Nederlander door de premier is ingepalmd, claimt Sybrand Buma de gewone Nederlander. De Friese regentenzoon houdt zó van gewoon dat hij een paar jaar geleden zijn middelste naam schrapte. Hij heet namelijk Sybrand van Haersma Buma.
Dus zetten de premier en hij zich nu samen in voor de gewone, normale Nederlander zoals we die kennen van vóór de islamofobie, liever nog van vóór de oorlog, toen begrippen als homo’s, transgenders en allochtonen nog niet waren vrijgegeven. Hoewel archeologisch bewijsmateriaal ontbreekt komt de gewone, normale Nederlander rechtstreeks voort uit de joods-christelijke beschaving. Daar vallen volgens Sybrand Van Haersma Buma ook de Grieken en Romeinen onder. Foutje, die horen er net zo min bij als de eskimo’s en de rohingya.
Wat de premier en Sybrand van Haersma Buma vergeten te vermelden – foutje 2 – is dat het joodse smaldeel binnen die beschaving sinds het jaar 33 met vuur, zwaar en uiteindelijk zyklon B is bestreden, en dat dit jaarlijks wordt weggemoffeld met stramme stilteminuten voor glimmend zwarte, marmeren monumenten. Benieuwd hoe deze cheerleaders van de joods-christelijke traditie in 2033 het tweede millenniumfeestje gaan vieren.
De partijen van de premier en Sybrand van Haersma Buma – héérlijke naam – hebben de afgelopen jaren uitgedragen dat de gewone, normale Nederlander niets te verwachten heeft van de kunsten. Het nieuwe, 68 pagina’s dikke regeerakkoord is daar een weerspiegeling van. Na een met liberaal-christelijke jokkebrokkerij gevulde inleiding (“De culturele sector is er na een periode van flinke hervormingen in geslaagd om nieuwe geldstromen, nieuw publiek en verrassende samenwerkingsvormen te vinden”) zijn er 371 woorden vrijgemaakt voor kunst en cultuur, minder dan 0,001 procent van het totaal. In de sector gangbare begrippen als theater, beeldende kunst en literatuur worden angstvallig gemeden. Wel heeft Sybrand van Haersma Buma geregeld dat er 325 miljoen extra is gereserveerd voor de redding van leegstaande kerken, en worden de komende drie jaar busladingen ik-heb-een-potje-met-vet zingende kinderen naar het Rijksmuseum in Amsterdam vervoerd waar ze op het Museumplein foto’s van kotsende en hun roes uitslapende Britse toeristen posten op instagram. De dag erna storten ze zich klassikaal op het Wilhelmus, een van de beroerdste stukken die de Nederlandse taal heeft voortgebracht.
Ineens wordt alles duidelijk, en val ik voor het visionaire denkwerk van Sybrand van Haersma Buma. Dit is hoe je gewone, normale Nederlanders kweekt.