Tijdens haar studie vond Talitha De Decker veel hedendaagse dans te zwaar. “Als ik een voorstelling had gezien, moest ik twee dagen bekomen.” Dus maakte ze zelf een toffe feel good voorstelling. “Een sensatie die je vindt bij musicals en commerciële voorstellingen maar niet in de wereld van de hedendaagse dans.” Door Edo Dijksterhuis
Bij haar afstuderen aan de Fontys Dansacademie in Tilburg gooide Talitha De Decker (1991) de kont tegen de krib. Ze nam de streng omkaderde eindopdracht, een duet voor twee professionele dansers, en zette die op z’n kop. Het resultaat was Snap. “Ik moest iets doen rond het thema ‘feest’ en kwam al snel terecht bij muziek uit de nineties”, vertelt de choreograaf. “Dat is muziek die iedereen aanspreekt: mijn oma maar ook mijn kleine neefje. Ik heb het dan over acts als Vengaboys en Aqua, met van die foute meezinghitjes. Als kind al nam ik die liedjes op van de radio en die cassettes heb ik toen maar weer eens afgestoft.”
Op basis van die pretentieloze partymuziek ontwierp De Decker bewegingspatronen – “heel gemakkelijke, alsof je op een feestje staat te swingen”. Die vervatte ze vervolgens in complexe structuren, die de dansers uitvoerden in absolute stilte. “Het hele stuk lang denk je: dit is abstracte hedendaagse dans. Maar op het einde komt plots de muziek erbij. Dan blijkt het gewoon een dansje op de Vengaboys te zijn!”
De Decker is duidelijk niet van het dorre minimalisme. Voor haar geldt: “Meer is meer.” Vandaar ook dat ze drie jaar na dato haar afstudeerproject herneemt in uitgebreide en opgepompte vorm: Snap XL. Nu staan er veertien jongeren op het podium, dat dit keer kleurrijk is aangekleed en uitgelicht. Het duet van twintig minuten is getransformeerd tot avondvullende voorstelling.
Audities voor Snap XL werden gedaan in cultuurhuizen in zeven Limburgse steden. “De groep die hieruit ontstond is extreem divers,”, vertelt De Decker. “Er zit een meisje van zeventien bij die hiervoor alleen maar klassiek ballet heeft gedaan. Maar ook een breakdancer van veertien. Ervaren of onervaren: ze gaan er allemaal heel hard voor. Ze hebben nog niet de schroom die je soms ziet bij professionele dansers.”
Met haar gezelschap deed De Decker workshops en oefeningen, combineerde housedance met patronen uit squaredance en militaire drills. “Het was puzzelen. De nieuwe voorstelling is heel anders geworden dan het origineel. Maar de positieve sfeer is dezelfde: Snap XL gaat over vrolijke energie.”
Theaterhuis fABULEUS, SNAP XL. Deze productie wordt gedragen door zeven cultuurcentra: C-mine in Genk, cultuurcentrum Hasselt, Tongeren, Houthalen-Helchteren, Lommel, Heusden-Zolder, Leuven en Antwerpen.
. Op 19, 20 en 21 februari première C-mine Genk. Op 15 en 16 maart in Hasselt. c-minecultuurcentrum.be, ccha.be