Alsof je een zak Engelse drop opentrekt, zo kleurrijk is het werk dat David Bade (1970, Curaçao) de afgelopen tien jaar maakte over Heerlen, de stad die volgens het CBS de ongelukkigste burgers van Nederland herbergt. 

Het tekent Bade, in 1993 Prix de Rome-winnaar, dat hij inging op de uitnodiging van de stad om voor de rest van zijn leven met enige regelmaat naar Heerlen te blijven terugkeren. Dat was tien jaar geleden. Tijd dus voor een tussenbalans. 

Waar de CBS-cijfers somberte laten zien, ervaart Bade de schoonheid van een stad die het zwaar heeft en tegelijkertijd met ontroerende ijver werkt om uit het dal te kruipen. Van verhalen die hij opving op straat, op scholen, in een GGZ-instelling en in zorgcentra voor ouderen maakte hij portretten, schetsen en installaties. Ze geven een kleurrijke kijk op de gemeenschapszin, de ziel van de Heerlenaar en een stad in transitie.

David Bade doorkruiste wijken als Beersdal en Rennemig veelal fietsend. Hij richtte ook tijdelijke ateliers in, zoals in de inmiddels gesloopte bioscoop Rivoli en in het seniorencomplex Parc Imstenrade. Er ligt dus veldwerk ten grondslag aan veel van zijn soms manshoge werken die te zien zijn in een spectaculair overzicht bij cultuurhuis Schunck. 

David Bade, Leo Wyckmans (#5-3), 2015

Er gebeurt veel op de doeken. Er buitelt een groep breakdancers van Heerlen Fucking City over elkaar heen, dan weer zie je een collage van beelden of een installatie waarin met acrylverf op een houten frame is geschilderd en waaraan gevonden voorwerpen zijn toegevoegd, zoals pluche beesten, stoelen, schoenen, klompen en hockeysticks. Bades beeldtaal is rijk, beweeglijk, barok en speels. Humoristisch ook, zoals op een tekening waarin een ober een spiegelend dienblad vasthoudt waarin een zwarte gestalte hem aangaapt terwijl op de wijnfles te lezen valt ‘appellation controlée Heerlen’. 

Tijdens zijn bezoeken – ofwel edities – aan Heerlen nodigde hij niet zelden buurtbewoners uit om mee te helpen, zoals in het ontwerp voor de wijk Rennemig of in zijn samenwerking met Mondriaan GGZ. Bade is geïnteresseerd in het proces, in de ontstaansgeschiedenis van een werk. Die komt bij Schunck sprekend in beeld. Door de hoeveelheid afbeeldingen en thema’s , vaak ook in één werk, kun je opmaken dat zijn objecten door vrije associaties zijn ontstaan. Hij werkt eerder intuïtief dan academisch. En dat levert een beeldtaal op die universeel aanspreekt en ontroert. 

10 jaar David Bade in Heerlen. T/m 10.03 in Schunck Glaspaleis in Heerlen. schunck.nl