De bijdrage van Frank Halmans (1963) aan Glocal Affairs heet La Disparition (‘De Verdwijning’). Het werk stamt uit 2007, maar Halmans beschrijft het met een plezier alsof hij het gisteren bedacht heeft: “La Disparition is een huis waarin alles tot ongeveer een derde versmald is: de gang, de kamers, de keuken en ook alle meubels. Als je het ziet, gebeurt er iets vreemds in je hoofd. Het rare is dat veel mensen denken dat het een schaalmodel is, maar dat is niet zo. Ik heb zoveel mogelijk gewone meubels gebruikt, daar een stuk tussenuit gehaald en ze weer netjes aan elkaar gezet. Voor sommige dingen werkt dat heel gek. Het bankstel bijvoorbeeld: de stoelen zijn volkomen onbruikbare dingen geworden, maar de bank lijkt nu net een fauteuil. Maar dan één met drie veel te smalle zittingen!”
La Disparition wordt tijdens Glocal Affairs getoond in de Timmerfabriek in Maastricht. Sterker nog: je mag er zelfs in! “Liefst met niet te veel tegelijk, want het is gauw vol!”, lacht Halmans. Aan de entree zal een natuurlijke schifting plaatshebben. “De deuren zijn namelijk ook versmald, die zijn nog maar 35 tot 40 centimeter breed.”
Net als ander werk van Frank Halmans – een model van een flat die als stofzuiger fungeert (“Meestal probeer je stof uit het huis te krijgen, maar hier gaat het er juist in”), een rijtje boeken dat is omgebouwd tot een bunker – is La Disparition ontregelend, bizar. Na de eerste verrassing vraag je je onvermijdelijk af, hoe een mens zoiets bedenkt. “Geen idee!” zegt Halmans opgewekt. “In het boek La Disparition van de Franse schrijver Georges Perec zijn mensen op zoek naar ‘iets’, maar ze weten niet wat. Ze kunnen het niet beschrijven omdat in het hele boek de letter ‘e’ niet voorkomt. Iets maken met een zelf opgelegde beperking, dat wilde ik ook. De titel kon ik zo overnemen, want bij mij is er ook iets verdwenen.”
Het thema van Glocal Affairs zegt Halmans, eerlijk gezegd weinig. Een verbinding met zijn werk is ook moeilijk te leggen. Er is wel eens gesuggereerd dat La Disparition een reconstructie is van zijn ouderlijk huis in Heerlen, maar dat is niet het geval. En al in 1989, meteen na zijn studie in Maastricht, vertrok Halmans naar Utrecht, waar hij nu nog woont. “Het verschil tussen de kunst in Limburg en elders lijkt mij zeer klein. De verschillen tussen individuele kunstenaars zijn veel groter.”

Slaapkamer in ‘La Disparition’ van Frank Halmans.