“Ik heb twee tantes die nooit zijn getrouwd en die in het Groene Hart de moestuin van mijn grootouders hebben overgenomen. Dat stukje land, vlakbij de dijk, kunnen ze vanwege hun leeftijd eigenlijk niet meer aan. Niet dat ze die tuin op zullen geven, want die is hun leven en moet onderhouden worden.
Ik zou willen dat we meer zelfvoorzienend denken. Ik vond het inspirerend om te zien hoe mijn tantes elk jaar weer de cyclus van de seizoenen in gingen. In de lente zaaien, in de zomer en herfst oogsten en in de winter de tuin tot rust laten komen.
Het viel me op dat ze steeds weer zaden bestellen bij een grote zadenhandel. Ik dacht: die zaden zouden ze ook zelf kunnen oogsten van eigen land en in de lente weer in kunnen zaaien. Dit project ben ik gestart vanuit mijn persoonlijke fascinatie voor deze tuin maar eigenlijk is het principe van zelfvoorziening toepasbaar in elke moestuin.
Om het verhaal te vertellen van dat gebiedje, heb ik allemaal materialen in de omgeving gezocht. Op heel korte afstand vond ik drie verschillende kleuren klei. Ik heb glastesten gedaan met het zand dat ik er heb opgegraven. Ik heb er een boom omgehakt en van dat hout een kast gemaakt om de zaden in te bewaren. En een kruiwagen waarmee je de takken uit de tuin kunt halen en de zaden naar de kas kunt brengen. Zelf een moestuin hebben geeft een beetje een kneuterig beeld, maar ik probeer de schoonheid ervan te laten zien.
Mijn tantes zijn niet zo bekend met design en de kunstwereld maar ze vinden het leuk dat ik hen heb geïnterviewd. Uiteindelijk gaat het hier op de academie om productdesign dus ik moet dit project ook presenteren.
Ik snap dat niet iedereen een kast koopt en een kruiwagen maar mijn project zet mensen misschien wel aan tot nadenken.”
Hendrik-Jan Soet (Bergambacht, 1989), BachelorDesign – MAFAD. Foto: Jasper Groen
