Het is nog vroeg in de ochtend als ik vanachter mijn bureau door het raam in het duister kijk. Wazig reflecteert mijn spiegelbeeld in het donkere glas. Langzaam nemen de takken van de sierkers buiten het beeld in zich op.

Wie ben je als je weet dat je niet meer weet wie je bent. Als je alleen het moment nog hebt, het hier en nu, de tel die telt. Mijn blik verbleekt, de kruin kleurt langzaam groen en de lucht krijgt beetje bij beetje haar blauwgrijze tint terug.

Terwijl de tikker tot tien telt, ren ik vliegensvlug de hoek om, steek de weg over en spring tussen de struiken achter een enorme spar op het veldje bij Joke en Wim. Voorlopig zit ik goed.

MAT VAN DER HEIJDEN

Begin, 2024, potlood-aquarel-papier, 32,5-25 cm