Onze hond Laika is nu ruim 15 jaar. En in de rui. Ik vraag me af of het wellicht de laatste keer is dat zijn vacht weer prachtig zwart glanzend de winter tegemoet zal treden, de kou trotserend.
Hoewel de temperatuur ook vandaag tijdens een van de laatste septemberdagen de twintig graden weer passeert, heeft hij zich al vroeg in de kille achterkeuken op zijn kussen gevleid. Zijn zwarte vacht begint meer en meer plaats te maken voor grijswitte haren op zijn onderpoten, borst en snuit.
Met zijn ogen half geopend, staart hij licht knorrend voor zich uit.
Beetje bij beetje laat hij me los.
Mat van der Heijden, Als het gevoel, 2010, houtdruk-papier, 50-65 cm
