Vrienden van vrienden vroegen of we deze zomer drie weken hun twintigjarige kat wilden verzorgen. Ze bewoonden een appartement aan de noordkant van The Bronx in New York en verzekerden ons dat we ons daar wel zouden vermaken.
The Bronx – geen wijk, maar een stad van anderhalf miljoen inwoners, van wie de meerderheid afkomstig uit Spaanssprekende landen. In de jaren zeventig raakte vooral het zuidelijk deel van The Bronx dramatisch in verval. Talloze gebouwen werden door eigenaren en huurders in brand gestoken. De foto’s en filmbeelden roepen gebombardeerde steden als Rotterdam, Dresden en Hiroshima in herinnering.
In dezelfde periode werd The Bronx Museum of the Arts gesticht. Een halve eeuw later staat het nog steeds aan Grand Concourse, een boulevard die ooit de Champs-Élysées naar de kroon stak. The Bronx Museum is uitgegroeid tot een eigentijds stadsmuseum met een eigenzinnige collectie, wisseltentoonstellingen en educatieprogramma’s.
De maskers van de jongeren zijn overrompelend eerlijk
De kernwaarden contrasteren scherp met de grote kunstmusea in Manhattan, zoals MoMA en The Whitney. The Bronx Museum verbindt kunst met sociale rechtvaardigheid, de vitaliteit van de gemeenschap en de ontwikkeling van jongeren. Daarom is het voor iedereen vrij toegankelijk. Dat heeft ertoe geleid dat het bezoekersaantal in tien jaar is gegroeid van 25.000 naar 100.000. Volgend jaar opent de spectaculaire nieuwbouw, ontworpen door het bureau van Jonathan Marvel.
De tentoonstelling die we bezochten, heette Making Room: Museum as Space for Self-Expression en was samengesteld door educatiemedewerkers. Werken uit de eigen collectie werden getoond naast werk van ouderen en jongeren. Alles draaide om drie thema’s: ‘ME’ over persoonlijke identiteit, ‘US’ over artistieke en culturele gemeenschappen en ‘HERE’ over het museum als plaats voor creatieve makers.
Als onderdeel van ‘ME’ had de beeldhouwer Rigoberto Torres met jongeren portretbustes gemaakt. Hij leerde ze afgietsels van elkaars gezichten te maken en die daarna zelf te beschilderen. De resultaten zijn overrompelend eerlijk: ze geven uitdrukking aan plezier, trots en kwetsbaarheid. In de begeleidende tekst staat dat de portretbustes deel uitmaken van de ‘research collection’. Ook de museumcollectie speelt een actieve rol in de wisselwerking met de communities die The Bronx opnieuw tot leven wekken.
Rigoberto Torres in collaboration with Teen Council (Spring 2023) – Gabriel, Kira, Success, 2023, gipsafgietsels en acryl, The Bronx Museum Research Collection
Dit artikel is onderdeel van &PAPER en valt buiten de verantwoordelijkheid van de ZOUT hoofdredactie.
