In mijn achtertuin strekt een grauwe nevel zich uit tot voorbij de brandweerkazerne. Het okergeel gebladerte van de rij eiken aan de Bergweg houdt zich nog krampachtig vast aan de breed uitwaaierende takken, maar zal na enkele dagen nachtvorst, wat regen en een flinke bries straks ook breeduit de berm en het achterliggende veld bedekken.
Een prachtig moment om niets te doen. Gewoon zitten en kijken.
Als na een poosje het zicht verdwaalt in herinneringen, pak ik...
