In Laos ontdekte ik het bestaan van geesten. Overal. Je kunt het zo gek niet bedenken, of er huist wel een geest in, op of rond. Zolang je de geesten respecteert is er niets aan de hand, aanbidden of offeren mag ook wel eens helpen. Ze zijn een onderdeel van het dagelijks bestaan en reguleren op de achtergrond het aardse leven.
In elk geloof bepaalt een aantal strikte regels wat wel of niet mag of kan. Gelukkig zit er bij nogal wat mensen behoorlijk wat rek in die regels. Dat maakt het samenleven een stuk gemakkelijker en biedt ook ruimte om een eigen interpretatie te geven aan alle rituelen. Bijzonder echter is het ontbreken van toeval. Niet dat voor elk probleem een religieus verklaarbare oplossing wordt geboden, maar toeval kwam ik nergens tegen.
Tellen vormt een belangrijk onderdeel van mijn visuele werk. Ik gebruik getallen als opzet, als basis voor mijn schilderingen. Meestal weet ik na enkele dagen al niet meer waar ik de cijfers vandaan haalde; na de start telt alleen het beeld. Hetzelfde getal of dezelfde letters monden steeds opnieuw uit in verschillende beelden.
Morgen doe ik hetzelfde, maar dan anders.
Toevallig.

Mat dan der Heijden, Toeval (1), 2018. Olieverf op
board, 66 x 77 cm.