Kan kunst vervangen?
Ik herschikte onlangs mijn oude doekjes en kwam bij een klein olieverfwerkje op linnen uit 1989. Alles wat ik toen maakte, had een directe relatie met mijn dagelijks bestaan. Als vijfentwintigjarige was ik ervan overtuigd dat inhoud boven esthetiek moest staan. Het gevolg was wel een moeizame worsteling met het beeld dat zo zijn eigen merites heeft.
Gelukkig was er het experiment.
En de vrijheid die ik zelf genomen had om al doende tot oplossingen te komen, zonder vooropgezet plan te volgen. En om daarvan af te wijken gedurende het werk. Meestal stond het beeld op papier of doek voordat ik goed en wel in de gaten had wat er nu precies gaande was. Dat zijn de beste werken.
Kwam de inhoud toch naderhand. Als een soort verklaring voor mezelf.
Soms staan beeld en inhoud elkaar volledig in de weg, maar af en toe loopt het wonderwel samen.
Wat er staat is onvervangbaar.
Mat van der Heijden – Surrogaat. (1989) Olie op linnen, 21 x 18 cm.
