Als je gaat zitten valt een korte stilte in mijn atelier. Je ademt verstilling, ik voel distantie, maar evenzo een enorme betrokkenheid, nieuwsgierigheid en honger naar wat mogelijk komen gaat. De blik naar buiten.
Cultuur laat zich moeizaam lezen. Het kost moeite je te verplaatsen. Terwijl de wereld in rap tempo marginaliseert, versmelten volkeren. In hetzelfde tempo groeien de verschillen en inzichten, verharden de standpunten, ontbeert begrip.
Moedig wroet een mol in droge aarde.
Christiane – If I Could I Would Swim In The Air Forever, 2022, olie-katoen-board, 60-50 cm
