2012. Het traject is doorlopen, alles heeft stapsgewijs plaats gevonden; wetenschappelijke logica. We hebben ons laten leiden door een heel team dat kansen en dagelijkse praktijkervaringen nauwgezet in kaart bracht en ons waar nodig bij de hand nam. Geheel afhankelijk van al die kennis en onderzoeken zijn we meegezogen in een medisch stappenplan.
Maar zo voelt het niet. Nu, ruim tien jaar later herinner ik me vooral de hectiek. Het ad hoc beslissingen nemen of domweg volgen. De onzekerheid en de ontelbare uitwegen, mocht het anders lopen dan gehoopt. De schaamte ook, daaraan te denken.
Een tijd van stilte en onvermogen; doek over gemaakte afspraken en de cellen.
Nu de rust dat het is geschilderd.
Geen letter van gelogen.
Mat van der Heijden, Elementaire decoratie (2012), olie op linnen, 60-60 cm
