Ik weet niet of het mooi is, of ingewikkeld. Wellicht is het slechts een gevolg. Van wat ik eerder deed, wat ik fantaseerde, wat me uitdagend leek, wat ik wilde proberen, waar ik me goed bij voelde; waar ik om onverklaarbare redenen voldoening uit haal.
Ruim anderhalf jaar heb ik gewerkt aan de drie delen van dit triptiek. En steeds zag ik weer iets anders, iets nieuws, een opening naar een volgend werk.
Het voelt goed iets af te ronden, ook fijn te weten dat het over enkele maanden wordt getoond. Maar het mooiste blijft toch het volgende stuk, waarvan ik denk te weten hoe het ongeveer gaat worden.
Elke afsluiting is een begin.