Zodra Fons begon te vertellen over zijn ervaringen in de Amazone in Brazilië, verstilde de groep naarmate hij meer en meer verdwaalde in zijn dierbare herinneringen. Als zendeling liet hij zich gretig opnemen in de locale gemeenschap, waarbij nachtelijke strooptochten uitmondden in grootse maaltijden met slang en aap op het menu.
Verscheidene tia’s noopten de Zeeuw tot een blijvende terugkeer in Limburg waar hij in een oud pand van “de kerk” zijn laatste dagen mocht slijten. Liever was hij in de jungle gestorven tussen de mensen die hem zo dierbaar gevormd hadden, maar een enkeltje Amazone was hem niet meer gegund.
Wanneer ik gevraagd word mijn werk te presenteren in de Missiekapel in Heythuysen, zingt de onwaarschijnlijke metamorfose van Fons door mijn hoofd. Wat rest is kleur, symboliek en herinneringen waarbij de katholieke kerk uit mijn jeugd slechts een bijrol vervulde.
Wat was ook weer de missie?