Wie wel eens een kippenboutje heeft afgekloven, weet hoe het uiteinde van het bot uitloopt naar een uitdijende ronding voorzien van een knarsend laagje kraakbeen. Een maatje groter is ook mijn gestel voorzien van een hele reeks van die botten. Mijn vingers, maar ook mijn benen: een galante stapeling van botten bijeengehouden door spieren en banden.
Van Petra Laaper zag ik stoffen beelden. Hoewel mijn oog onmiddellijk schakelde naar gestapelde beenderen, haalde de huid van haar werk juist de innerlijke kwetsbaarheid naar het oppervlak. Mijn vorm-functie relatie werd bruut onderuit gehaald.
Wat ik zie is zelden wat het is.
MAT VAN DER HEIJDEN / expositie ZINZIN
Mat van der Heijden, Stoffen Dingen, 2022, olie, katoen, board, 255-385 cm
