Een dierbare kennis van ons verloor onlangs haar hoogbejaarde moeder. Er was kort voor het overlijden nog een prettig contact geweest, wat het ‘plotseling wegvallen’ toch nog een afscheid met een glimlach bezorgde.
Ik sta aan het bed nadat in goed overleg besloten is de beademing en alle overige ondersteuning uit te schakelen. Zijn longen lopen vol en na enkele minuten zijn we hem kwijt. Tijd om gedag te zeggen was er niet.
We worden ‘s middags gebeld. Als we nog afscheid willen nemen, kunnen we diezelfde dag rond 19.00 uur komen. Gesproken wordt er nauwelijks. De dagen erna volgt een hittegolf met een piek rond 38 °C.
Flarden uit het verleden.
Stukken uit het leven.